Marife Dini Araştırmalar Dergisi

Yazarlar: Mustafa TAŞ

Konular:Din Bilimi

DOI:10.33420/marife.468680

Anahtar Kelimeler:Müslim,Hadis,Cerh-Ta’dîl,Ehl-i bid’at,Metot

Özet: İmam Müslim (ö. 261/875), el-Câmi’u’s-sahîh adlı eseri ile hocası Buhârî gibi tanınmış bir âlim olmakla birlikte onun ricâl alanında da eserlerinin olduğu bilinmektedir. Bu bağlamda Müslim’in söz konusu edilen eseri dışında et-Tabakât, Kitâbu’l-künâ ve’l-esmâ ve el-Münferidât ve’l-vuhdân isimli çalışmaları vardır. Bu eserlerde Müslim, râvileri değerlendirmekle birlikte onun ricâl değerlendirmelerinden bir kısmı cerh-ta’dîl eserlerinde nakledilmektedir. İmam Müslim râviler hakkındaki tenkit ve değerlendirmelerine güvenilen cerh-ta’dîl âlimlerinden kabul edilmektedir. Müslim’in cerh-ta’dîl metodunu tespitte onun Ehl-i bid’at râvileri ile ilgili tavrını ortaya koymak önem arz etmektedir. Bu çalışmada bir kısım ulemâ tarafından İmam Müslim’in el-Câmi’u’s-sahîh adlı meşhur eserinde Ehl-i bid’at olmakla tenkit edilen râviler incelenmiş, diğer münekkitlerin değerlendirmeleriyle mukayeseli olarak araştırılmıştır. Bu şekilde râvinin adâlet sıfatını zedeleyen bir unsur olan bid’at konusunda Müslim’in nasıl bir metot ortaya koyduğu tespit edilmeye çalışılmıştır.

---