Endoüroloji Bülteni
Yazarlar: Huseyin KOCAN, Ilker YİLDİRİM, Sinharib CİTGEZ, Mahmut Mahmut TOKTAS, Selahattin ÇALIŞKAN, Enver ÖZDEMİR
Konular:Üroloji ve Nefroloji
Anahtar Kelimeler:Prostat,Trans-rektal biyopsi,Prostat dışı doku,Transrektal Ultrasonografi
Özet: Amaç: Prostat kanseri prostat dokusunun periferine daha fazla yerleşim gösterdiğinden, doku örneklemelerinde prostatın laterallerine yönlendirilmesi önerilmektedir. Lateral örneklemelerde bazı odaklarda prostat dışı doku ve prostatın anatomisinden dolayı yetersiz doku ile karşılaşılmaktadır. Transrektal ultrasonografi (TRUS) eşliğinde alınan sistematik prostat biyopsilerinde prostat dışı doku saptanmasına etki eden faktörler araştırıldı. Gereç ve Yöntemler: Retrospektif olarak TRUS eşliğinde 12 odak sistematik prostat biyopsisi alınan 2509 hastanın, patoloji spesmenlerinde prostat dışı doku saptanan (grup 1) ve tüm odakların prostat dokusu olanlar (grup 2) olarak iki gruba ayrıldı. Ayrıca; yaş, prostat volümleri (PV), prostat spesifik antijen (PSA) ,dijital rektal muayene (DRM) (şüpheli olanlar ve normal olanlar) faktörlerinin prostat dışı doku gelmesinin etkileri araştırıldı. Bulgular: 2509 hastanın 467(%18.61)’sinde prostat dışı doku saptandı, ortalama yaşı 65,6 yıl, ortalama PSA 14 ng/ml, ortalama PV 45.5, %19.7’sinin dijital rektal muayenesi şüpheli, %25,8 sinde prostat kanseri saptandı. Gruplar arasında yaş (p=0.220), PSA (p=0.030), prostat volüm (0.065), dijital rektal muayene (DRM) (p=0.09) ve patoloji sonucunun (p=0.052) prostat dışı doku saptanmasına etkileri istatistiksel anlamlılık değerleri elde edildi. Sonuç: Sistematik 12 odak TRUS eşliğinde alınan prostat biyopsisinde, prostat dışı doku olmayanlarda PSA değerleri daha yüksektir. Tümör (+) tespit edilen hastaların tümör negatiflere göre prostat dışı doku olmama oranları gözlemsel olarak daha yüksektir. DRM şüpheli olan hastaların prostat dışı doku olmama oranları gözlemsel olarak daha yüksek saptandı.