Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Uluslararası Filoloji ve Çeviribilim Dergisi
Yazarlar: Yasemin ŞAHİN
Konular:Edebi Teori ve Eleştiri
Anahtar Kelimeler:Londra,Kent,Kimlik,Kültürel çeşitlilik,Göçmenler,Irkçılık
Özet: Bu makalede, Londra’da çok kültürlülüğün eleştirel betimlemeleri, kentsel ırk, kültür ve toplumsal sınıf ayrımlarının çözümlenmesine katkıda bulunmak kaygısıyla, aşağıdaki kitaplar aracılığıyla incelenmektedir: Sam Selvon’ın The Lonely Londoners (1956)’ı, Hanif Kureishi’nin The Buddha of Suburbia (1990)’sı ve Diran Adebayo’nun Some Kind of Black (1996)’i. Sırayla elli, yetmiş ve doksanlı yıllarda kurgulanmış olan bu üç roman, her şeyden önce Londra’daki göçmenlerin deneyimlediği güçlüklerin bilincinde olarak, siyah insanlara karşı uzun süredir var olan önyargıları ele almakta ve ırkçı yönelimlerin karşısında durmaya çalışmaktadırlar. Bu yazıda, toplumsal ve siyasi koşullarda zaman içerisinde yaşanan değişikliklerin yanı sıra, göçmen grupların kaygıları ile göçmenlerin ne tür bir topluluğun parçası olmak istedikleri ve sorunlar karşısında ne gibi tepkiler verdikleri konularında da değişiklikler olabildiği gösterilmektedir. Bu analiz kapsamında, Lonely Londoners’da Londra, yerel halkın önyargılarını tecrübe edip birbiriyle rekabet etmek zorunda kalan, ancak yine de arkadaş ve içinde bulundukları topluluğun birer üyesi olarak kalabilen göçmenler için bir imparatorluk sonrası cazibe merkezi işlevini yerine getirmekteyken, The Buddha of Suburbia ve Some Kind of Black’te ise, (“siyahi” bile olsa) bir topluluğun bir parçası olma fikri, ırksal ikililikleri yeniden formüle etmeye çabalayan göçmen çocuklarının bakış açılarından bakıldığında daha da karmaşık bir hal almaktadır. Göçmenlerin ve sonraki nesillerin deneyimlerini kentle bir diyalog içerisinde kaleme alan söz konusu bu yazarlar, Londra’nın, ırksal meseleler bakımından toplumsal ilgi ve farkındalığın artmasına katkıda bulunabilecek daha okunaklı bir toplumsal haritasının oluşturulmasına katkıda bulunmuşlardır.