Uluslararası Tarih Araştırmaları Dergisi
Yazarlar: Demet CANSIZ
Konular:Tarih
DOI:10.47088/utad.983873
Anahtar Kelimeler:Hayvan hakları,Himâye-i Hayvânât Cemiyeti,Hayvanlara yaklaşım,Sokak hayvanları,Savaş meydanlarındaki hayvanlar,Sürgün ve itlaf
Özet: Orta Asya Türkleri hayatta kalma mücadelesinde hayvanlardan büyük destek almıştır. Doğada hayvanlarla birlikte yaşama zorunluluğu zamanla kendini gönüllülük esasına bırakmış, İslamiyet’in kabulüyle hayvanlara muamele dinin kutsal bir gereği olarak değerlendirilmiştir. II. Meşrutiyet’in ilanından sonra batılılaşma çabaları çerçevesinde Avrupa ülkeleri rol model alınarak Osmanlı Devleti’nde de hayvanlar şehirden uzaklaştırılmaya başlanmıştır. Bu eylemler insan-hayvan arasındaki dostane ilişkinin zedelenmesine neden olmuş ve hayvanseverleri harekete geçirmiştir. Hayvanlara kötü muameleye son vermek, toplum içindeki eski itibarlarını kazandırmak üzere Himaye-i Hayvanat Cemiyeti kurulmuştur. Cemiyet, harp yıllarında silah, sedye taşımak, düşmanla iletişim sağlamak gibi stratejik vazifelerde kullanılan ve savaşın olumsuz şartlarından etkilenen hayvanların durumuyla da ilgilenmeye çalışmıştır.