Edebali İslamiyat Dergisi
Yazarlar: YUNUS İNANÇ
Konular:-
Anahtar Kelimeler:Nahiv,Kur’ân,Mealler,Emir Fiili,Tercüme
Özet: İslâm tarihi boyunca Kur’ân’ın mesajının bütün detaylarıyla anlaşılması gayesine yönelik olarak pek çok ilim dalı ortaya çıkmıştır. İslâm toplumları arasında Kur’ân’ın okunuşu, anlaşılması ve yorumlanması, ayetlerin iniş sebepleri, dil kuralları bakımından tahlili ve benzeri alanlara yönelik geniş çaplı çalışmalar yer almıştır. Ana dili Arapça olmayan Müslüman milletler ise dili Arapça olanlara kıyasla Kur’ân’ı anlama konusunda daha çok çaba sarf etmek zorunda kalmışlardır. Bu milletler, dinleriyle olan irtibatlarını doğru kurmak ve kurdukları irtibatı sağlam bir zemine oturtmak istemişlerdir. Dinlerinin ana kaynağı Kur’ân ile doğrudan bir ilişki kurma isteği ve ihtiyacı onları ayrı bir çaba ve gayrete yönlendirmiştir. Onlar, Kur’ân ve ilgili metinlerin kendi dillerine çevrilmesi zorunluluğu ile karşı karşıya kalmışlardır. Çeşitli siyasi ve sosyolojik gelişmelere bağlı olarak daha önce fazlasıyla öne çıkmayan bu durum yirminci asra gelindiğinde kendini daha çok hissettirmiş ve üzerinde yaşadığımız Türk topraklarında da Kur’ân’ın tercümesi sayılabilecek mealler ortaya çıkmaya başlamıştır. Bu çalışmada öncelikle nahiv kurallarından emir fiili ve emir fiilinin cevabında gelen muzari fiilin durumu ele alınacak, söz konusu fiilin hangi şartlarda nasıl geldiğinden söz edilecektir. Daha sonra Kur’ân’ın hedef dil olan Türkçeye nakli esnasında ilgili dil kuralının dikkate alınıp alınmadığı çeşitli örnekleriyle irdelenecektir. Nahiv eserlerinde vurgulanan bu dil kuralının bazı Türkçe meallere yansıyıp yansımadığına bakılacak ve gramer kuralı bakımından doğru veya yanlış tercümeler incelenecektir.