Kafdağı
Yazarlar: ["Erdal SEZGİ"]
Konular:-
DOI:10.51469/kafdagi.1202730
Anahtar Kelimeler:MİSYONERLİK,OSMANLI DEVLETİ,AVRUPALI DEVLETLER
Özet: Hıristiyanlığı yaymak için çalışanlara misyoner denilirdi. Misyonerlik, dünyada uzun zaman incili ve Hıristiyanlığı öğretmek için kullanılmıştır. 19. Yüzyıldan sonra misyonerlik çalışmaları hızlandığı gibi nitelik değiştirmeye başlamıştır. Misyonerler zaman içinde bağlı bulundukları ülkelerin siyasi, kültürel, ekonomik çıkarları doğrultusunda hareket ederek emperyalizmin büyümesine katkı sağladılar. Sanayileşmesini tamamlayan bazı ülkeler İngiltere, Fransa ve ABD misyonerlik konusunda yoğun çalışma içinde oldular. Avrupalı sömürgeci ülkeler gizli planları doğrultusunda XIX. yüzyılda Osmanlı ülkesinde çok sayıda okul açmaya başladılar. Bunlar ulaşmak istedikleri hedefe okullar ile ulaşacakları kararına varmışlardır. Bu okulların hepsinde zaman içerisinde dil eğitimi ağırlık kazanmıştır. Hatta misyonerler Osmanlı topraklarında hem azınlık dillerini öğrendiler hem de kendi dillerini onlara öğrettiler. İngiliz ve Amerikan okullarında İngilizce ağırlıklı olarak okutuldu. Osmanlı devleti zaman içinde zayıflamaya başlayınca misyonerlik çalışmalarının yoğun yapıldığı bir yer haline gelmiştir. Bunda Osmanlı Devletinin başta Fransa olmak üzere Avrupalı ülkelere vermiş olduğu Kapitülasyonlar çok etkili olmuştur. Fransa Katolik Ermenileri, İngiltere ve ABD Protestan Ermenilerin ortaya çıkmasını sağladı. Bu devletler Osmanlı Devletindeki Ermenilerin parçalanmasını sağladılar. Osmanlı Devletinde misyonerlik çalışmalarının amacı Hıristiyan olan Ermeni, Rum ve Yahudi nüfusu zaman içinde Osmanlı Devletinden koparmak olmuştur. Emperyalist devletler tarafından Ermeniler Osmanlı devletine karşı isyan ettirilmiştir. Bu çalışmalar ile Osmanlı Devletini 20. Yüzyılda çok zora sokularak yıkılışa doğru götürülmüştür.