Kafdağı
Yazarlar: Erdal SEZGİ
Konular:Beşeri Bilimler, Ortak Disiplinler
DOI:10.51469/kafdagi.974540
Anahtar Kelimeler:Ermeniler,Hıristiyanlık,Kilise,Ermeni din adamları,Türkler,Avrupalı Devletler
Özet: Ermenilerin kökeni konusunda bilim adamları arasında farklı görüşler mevcut olup bu konuda iki görüş öne çıkmıştır. Bunlardan biri Ermenilerin Ermenistan denilen bölgenin yerli halkı olduğu, diğeri ise Ermenilerin Firigyalıların bir kolu olduğu görüşüdür. Ermenilerin Hristiyanlık dini ile tanışmaları Roma yönetimi döneminde M.S.301 yılında gerçekleşmiştir. Papaz Gregori bölgedeki ilk Hıristiyanlık mabedini 303 yılında Batı Azerbaycan topraklarında yapmaya başlamıştır. Bugün dünya Ermenilerinin dini merkezleri olan Eçmiadzin Kilise’si bu tarihte yapıldı. Ermeniler Eçmiyazin Katogigosluğu’nu kendi “papalığı” olarak görmektedir. Ermeniler arasında Hıristiyanlığın kabulü ancak Roma’da Hıristiyanlığın serbest bırakılması ile 313 yılından sonra gerçekleşmiştir. İlerleyen süreçte Ermeni din adamları kiliselerini kurmak için çalışmalar yaptılar. V.yüzyılda Ermeni Eçmiyzin Piskoposluğu, Bizans Kilisesi’nden ayrıldı. Ermeni Kilisesi Ermeni toplumu üzerinde çok etkilidir. Öyle ki Ermeni Kilisesi Ermeni toplumunun sadece dini yaşamını düzenlemiyor aynı zamanda onların siyasi, iktisadi ve medeni sorunlarını da çözmeye çalışan bir merkezdir. Türk-Ermeni ilişkileri Selçukluların Anadolu’ya gelmesi ile XI. yüzyılda başlar. Bu ilişki Osmanlı Devleti’nde XIX. yüzyıla kadar sorunsuz devam etmiştir. XIX. yüzyılda Avrupalı devletler Osmanlı Devleti’ni yıkmak için Ermenileri kullanmaya başlamışlardır. Rusya, Avrupa ve Amerika’nın öncülüğünde Ermeniler Osmanlı Devleti’nden koparılmaya çalışılmıştır. Ermeni Kilisesi ve papazları bu çalışmalarda öncülük etmişlerdir. XX. yüzyılın ilk çeyreğinde 1918 tarihinde bu çalışmalar Ermeni Devleti’nin kurulması ile son bulmuştur.