Black Sea Journal of Engineering and Science
Yazarlar: Ahmet KORKMAZ, Elif BOZ, Güney AKINOĞLU
Konular:Mühendislik
DOI:10.34248/bsengineering.899809
Anahtar Kelimeler:Domates hatları,Demir noksanlığı,Demir beslenme indeksleri,Toplam klorofil,Aktif demir,Ferrik redüktaz aktivitesi
Özet: Bu çalışmanın amacı, bazı domates hatlarının demir noksanlığına dayanıklılıklarının belirlenmesidir. Bu amaçla 445 g kuvars kumu ortamında, 12×3 (hat × demir dozu) şeklinde faktöriyel deneme yürütülmüştür. 12 farklı Tarbio (TB) domates hattına Fe-EDDHA formunda uygulanan demir dozları: Noksan (0,2 µM Fe), yeterli (45 µM Fe), yeterli (100 µM Fe)’dir. Denemede her muamele 3 tekerrürlü yapılmıştır. pH’sı 6,0’a ayarlı bitki besin çözeltisine yukarıda bildirilen demir konsantrasyonlarında Fe-EDDHA ilave edilmiştir. Bu şekilde farklı konsantrasyonlarda demir içeren besin çözeltisi deneme süresince günlük 50 mL olacak şekilde uygulanmıştır. Sera şartlarında deneme 50 gün sürdürülmüştür. Demir noksanlığı şartlarında birinci ana grupta TB-01, TB-10, TB-22 ve TB-65 nolu hatlar; ikinci ana grupta ise TB-14, TB-18, TB-28, TB-31, TB-35, TB-40, TB-90 ve TB-122 nolu hatlar yer almıştır. Birbirinden en uzak hatlar TB-01 ve TB-14 numaralı hatlar olup, bu hatlar karşılaştırıldığında TB-14 numaralı hattın demir noksalığı şartlarında kuru madde miktarı, klorofil-a, klorofil-b, toplam klorofil, karotenoid kapsamları ve yaprakta ferrik redüktaz aktivitesine ilişkin değerlerin TB-01 numaralı hatta göre daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Buna rağmen, demir noksanlığı şartlarında birbirine en uzak hatlar olmakla birlikte, TB-01 nolu hattın aktif demir kapsamının, kökte ferrik redüktaz aktivitesinin ve kök katyon değişim kapasitesinin TB-14 numaralı hatta göre daha yüksek olduğu görülmüştür. Demir noksanlığı şartlarında yetiştirilen domates hatlarından TB-18 ve TB-28 numaralı hatların birbirine en yakın hatlar oldukları da tespit edilmiştir.