Journal of Health Sciences and Medicine

Yazarlar: Tuğçe Nur YİĞENOĞLU, Taha BAHSİ, Haktan ERDEM, Neslihan DUZKALE, Bahar UNCU ULU, Dicle İSKENDER, Merih KIZIL ÇAKIR, Sinan DAL, Fevzi ALTUNTAŞ

Konular:Sağlık Bilimleri ve Hizmetleri

DOI:10.32322/jhsm.735979

Anahtar Kelimeler:Philadelphia kromozomu,Minimal rezidüel hastalık,P210 kırılma noktası,P190 kırılma noktası

Özet: Giriş: Philadelphia kromozomu, akut lenfoblastik lösemili erişkin hastalardasık görülen sitogenetik anormalliktir. Philadelphia kromozomunun değerlendirilmesi, tedavi seçimindeki rolüne ek olarak minimal rezidüel hastalığı izlemek için önemlidir. Bu çalışmada akut lenfoblastik lösemili yetişkin hastalarda 2 kırılma noktası (p190 ve p210) arasındaki minimal rezidüel hastalığı durumu farklılıklarını araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Mart 2010-Şubat 2019 tarihleri arasında merkezimizde genetik tetkikleri yapılan 205 akut lenfoblastik lösemili hastasının verileri retrospektif olarak incelendi. Bulgular: 30 hastada (%14,6) Philadelphia kromozomu gözlendi. Tanı anında p210 kırılma noktası olan hastaların %75’inde 2 siklus kemoterapi sonrasında minimal rezidüel hastalığı negatif hale gelirken, tanı anında p190 kırılma noktası olan hastaların sadece %42,8’inde 2 siklus kemoterapi sonrasında minimal rezidüel hastalığı negatif hale geldi. Philadelphia kromozomu sıklığı 51-60 yaş grubundayüksek, 18-39 yaş grubundaaz idi. Sonuç: Literatür taramamıza göre bu çalışma, Philadelphia pozitif akut lenfoblastik lösemili hastalarının minimal rezidüel hastalığı durumunu kırılma noktalarına göre (p190 ve p210) 2 gruba ayırarak değerlendiren ilk çalışmadır. Çalışmamızda BCR lokusundaki p190 kırılma noktasının, p210 kırılma noktasına sahip hastalara kıyasla daha az minimal rezidüel hastalığı negatif durum ile ilişkili olduğunu bulduk, bu nedenle p190 kırılma noktası olan hastalarda p210 kırılma noktası olan hastalarda kullanılan tedavilere kıyasla daha fazla yoğun tedaviler tercih edilebilir.

---