Academic Knowledge
Yazarlar: Hasan BULUT
Konular:Sosyal
DOI:10.5281/zenodo.3596371
Anahtar Kelimeler:Allah İnancı,Yahudi,Hristiyan,Sabiî,İslâm
Özet: Yüce Allah, insanı yaratmış ona doğru ve yanlış yolu göstermiştir. Kendisine hiçbir şekilde ortak koşulmaması ve hiçbir varlığa benzetilmemesi gerektiğini de vahiyle bildirmiştir. Allah’ın (cc) bu emirlerine aldırış etmeyen Yahudi ve Hristiyanlar, Allah’a çocuk isnat etmiş, haham ve rahiplerini rab edinmiş, Allah hakkında uygunsuz yakıştırmalarda bulunarak Allah’a şirk koşmuş ve dalalete sapmışlardır. Sabiîler de melaikeye, yıldızlara ve putlara ibadet etmiş, semavî dinin asli mecrasından inhiraf ederek aşırıya düşmüşlerdir. İlahî dinlerdeki bu bozulmalar üzerine Allah (cc), son semavî din olan İslâm dinini göndermiş ve tahrif olan semavî kitapları bu din ile düzeltmeyi istemiştir. Kur’ân’ın ortaya koymuş olduğu temel iman esaslarına rağmen, zamanla İslâm dini bünyesinde yer aldığını söyleyen Sebeiyye ve Beyaniyye gibi aşırı mezhepler de Allah’ın sıfatları hakkında teşbîh ve tecsîmi kabul ederek itidalden uzaklaşmış ve batıl yollara süluk etmişlerdir. İşte bu çalışmada adı geçen din ve mezheplerin Allah inancında gösterdikleri aşırılık ile İslâm’ın bu husustaki itidal örneklerine yer verilecektir.