İDEALKENT

Yazarlar: Elif ÖZTEK, Bilge KARAKAŞ

Konular:Sosyal

DOI:10.31198/idealkent.879088

Anahtar Kelimeler:COVID-19 mimarisi,Pandemi sonrası mimarlık,Mimari ütopyalar,Fütürist mimarlık

Özet: COVID-19 pandemisi, mimari ve kentsel mekan ihtiyaçlarını ve pratiklerini değiştirmeye başladı. Bugüne dek pandeminin mimarlık üzerindeki yalnızca kısa vadeli etkileri görülmüştür ve uzun vadeli etkileri hakkında tartışmalar hâlâ devam etmektedir. Bu makale, 1960'larda diğer salgınlar ve savaşlar sonrası yaratılan fütüristik mimari projeler aracılığıyla, pandemi sonrası mimarisinin uzun vadeli sonuçlarını öngörmeyi amaçlar. Bu amaç doğrultusunda bu çalışmada öncelikle 19. yüzyılda başlayan salgınlar sonrası oluşturulan mimari kriterler hakkında literatür taraması yapılmıştır. Ardından, fütürist mimarlık hareketinin üç önemli figürü olan Buckminster Fuller, Reyner Banham ve Archigram, örnek vakalar olarak seçilmiştir. Bu mimarların teorileri ve projeleri, 60lar fütürizminin steril, izole ve teknolojiye dayanan yönlerini vurgulayarak incelenmiştir. COVID-19 salgını sonrası belirlenen sağlıklı çevre kriterlerini ve kısa dönemde ortaya çıkan mimari tartışmaları da irdeleyerek, bu mimarların özgün teorileri ve bilimkurgu projeleri, günümüzdeki pandemi sürecinin mekansal pratikleri açısından incelenmiş ve tartışılmıştır. Bu önemli figürlerin eserleri yorumlandığında; teknoloji ve altyapının bireyi özgürleştirdiği, açık-uçlu, göçebe, formsuz bir mimarlık, pandemi sonrası yapılı çevre ile ilişkilendirilebilir.

---