İDEALKENT
Yazarlar: Özge TEKÇE
Konular:Sosyal
DOI:10.31198/idealkent.880263
Anahtar Kelimeler:Kamusal alan,Covid-19,Gündelik hayat,Bireyselleşme,Toplumsal ilişkiler
Özet: Mekânın toplumdan, toplumun da mekândan uzaklaşmasına neden olan sokağa çıkma kısıtlamaları, kamusal alanların kullanımlara kapatılması, bireyi daha çok kendi özel alanına, kendi çevresine, kendinden olana yaklaştırmış, aynı zamanda yeni kamusal mekân ihtiyacını doğurmuştur. Bireyin gündelik hayatının tamamen değiştiği pandemi döneminde yeniden anlam kazanan kamusal mekâna odaklanan araştırma, kamusal mekânı toplumsal ilişkiler çerçevesinde değerlendirmektedir. Bireysel görüşlere yer vererek kamusal alan deneyimlerindeki dönüşümü ve ihtiyaçları ortaya koyma vaadiyle yola çıkan araştırma, pandemi sürecinde ve pandemi öncesinde kamusal mekân deneyimlerinde yaşanan değişimleri bireylerin gündelik yaşamı çerçevesinde değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Kentin birincil öznesi olarak bireylerin kamusal alan algısı ve talepleri doğrultusunda kullanılan ve yaşayan mekân üretmek önemli görülmektedir. Nitel araştırma yöntemi kullanılan çalışmada, farklı çalışma disiplinlerine sahip, kamusal alanı pandemi öncesinde ve pandemi sürecinde aktif kullanmış kişilerle yapılan yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Çalışma bu bağlamda, pandemi sürecinde yaşanan deneyimlere odaklanarak, pandemiden sonra kamusal alan çözümlemelerinin kullanıcı deneyimleri ekseninde yapılabilmesine katkı sağlamaktadır. Yapılan görüşmelerle ortaya çıkan söylemler, pandemi sürecinde yaşanan fiziksel alanın kullanımının değişeceğini, tercihlerin ve ihtiyaçların farklılaşacağını ve kamusal mekânların dönüşüme ihtiyacı olduğunu göstermesi sebebiyle önem taşımaktadır.