İDEALKENT

Yazarlar: Meryem KÜÇÜK

Konular:Sosyal

DOI:10.31198/idealkent.432942

Anahtar Kelimeler:Evsizlik,Bireysel ve Yapısal Teoriler,Post-Yapısalcılık,Post-modernizm

Özet: Evsizlik olgusu, sosyal bilimlerin ilgisini gün geçtikçe daha fazla çeken toplumsal bir sorun olmakla birlikte, sorununun kavramsallaştırmasında ve teorileştirilmesinde sosyal bilimcilerin hemfikir olamadığı bir literatüre sahip olduğumuz da aşikârdır. Sosyal bilimcilerin hemfikir olamamasınınönemli sebeplerinden biri ise toplumların sahip olduğu dilleri, kültürleri, sosyal ve ekonomik yapıları olarak gösterilebilir. Diğer taraftan, bugüne kadar yapılmış teoriler bizlere evsizlik olgusunun ne olduğuna, arka planında neler olabileceğine ve sosyal politikalar bağlamında bizlerin neler yapabileceğimize ilişkin önemli tezlerdir. Evsizlik, özellikle gelişmiş ülkelerde kapitalist süreçlerin etkisi ile ve akabinde oluşan bireyselleşmenin ön plana çıktığı 1980’li yılların önem bir sosyal sorunu olarak ortaya çıkmıştır. Gelişmemiş ve gelişmekte olan ülkeler için ise yoksulluk, yetersiz gelir, göç, işsizlik, kentsel dönüşüm, gelir dağılındaki yetersizlik, kendini gerçekleştirememe, akıl hastalığı, madde bağımlılığı ve aile yapısındaki değişimin etkisiyle artmaya başlamıştır. Nihayetinde, bu sayılan özelliklerin ve evsizlik olgusunun, kent alanıyla özdeşleştiğini, bir nevi yanlış kentleşmeyle birlikte ortaya çıktığını söyleyebiliriz. Çalışma bu temel tezden yola çıkarak; evsizlik olgusunu ve evsizliğin nedenlerini açıklamaya çalışan teorileri tartışmaktadır. İlk olarak, iki temel teorik yaklaşım ele alınır; “bireysel” ve “yapısal” teorik yaklaşımlar. İkinci olarak, belirtilen iki temel yaklaşıma alternatif olarak ortaya çıkan teoriler değerlendirilmektedir.  

---