Eurasian Journal of Biological and Chemical Sciences

Yazarlar: Züleyha DOĞANYİĞİT, Sibel SİLİCİ, Emin KAYMAK, Aslı OKAN, Dilek PANDIR

Konular:Tıp

Anahtar Kelimeler:LPS,Apilarnil,Toksisite,DNA,Böbrek

Özet: Bir endotoksin olarak  lipopolisakarit (LPS), gram negatif bakterilerin hücre duvarının bir parçasını oluşturur ve canlı dokuya girdikten sonra akut bir iltihabın başlatılmasından sorumludur. Bu çalışmada erkek sıçanlar kontrol ve uygulama grupları olmak üzere toplam sekiz gruba ayrılmıştır. Uygulama grupları: Apilarnil’in 2, 4 ve 8 mg/kg vücut ağırlığı (va) artan doz grupları, LPS-uygulanan grup (30 mg/kg va intraperitonel yoldan LPS verildi), LPS+ Apilarnil’in 2, 4 ve 8 mg/kg va artan doz grupları.  Apilarnil’in 2, 4 ve 8 mg/kg artan dozları sıçanlara 1 ml oral gavaj olarak verildi. Komet yöntemi ile böbrek hücrelerinin DNA yapısındaki değişiklikler 6 saat sonunda kontrol grubuyla karşılaştırıldı. LPS-uygulanan grupla LPS+Apilarnil uygulanan grup karşılaştırıldığında, DNA hasarı 6 saatin sonunda önemli ölçüde artmıştır. LPS+Apilarnil uygulanan grupta, uygulama süresi sonunda kuyruk yüzde DNA'sı, kuyruk uzunluğu ve kuyruk momenti önemli ölçüde azalmıştır. Sonuç olarak, LPS'ye karşı farklı dozlarda Apilarnil’in kullanılan gruplar karşılaştırıldığında yüksek dozda Apilarnil’in kullanılmasının daha koruyucu olduğu tespit edilmiştir.

---