Sağlık Bilimlerinde İleri Araştırmalar Dergisi
Yazarlar: Ömer Faruk DÜZENLİ, Beyza GÖNCÜ, Emrah YÜCESAN, Harika SALEPÇİOĞLU KAYA, Yeliz Emine ERSOY, Adem AKÇAKAYA
Konular:Temel Bilimler
Anahtar Kelimeler:Paratiroit,Mikroenkapsülasyon,Aljinat,Ultrasaf-aljinat,Kapsülasyon
Özet: Amaç: Mikroenkapsülasyon tekniği sağlık bilimlerinde ilaç veya hücre gibi terapötik araçların bir kaplayıcı malzeme ile kaplanarak hem taşınımı hem de muhafazasını sağlamak amacıyla kullanılmaktadır. Kaplayıcı materyal olarak doğal olan ve olmayan birçok polimerik malzeme kullanılmaktadır. Bunlar arasında biyouyumluluğu ve yapısal stabilitesinden dolayı ultra saf aljinat avantajlı konumdadır. Bu çalışmada ultra saf aljinat ile paratiroit hücreleri kullanılarak mikroenkapsülasyon için ideal aljinat-hücre süspansiyon oranını, uygun hücre izolasyon metodunu ve mikroenkapsülasyon oluşturmak için kullanılan sistemin en uygun akış hızını belirlemek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmada dört ayrı paratiroit dokusundan, iki farklı izolasyonla (enzimatik/ mekanik) elde edilen paratiroit hücreleri kullanılmıştır. Hücreler serum fizyolojik ile süspanse hale getirilerek farklı miktarlarda aljinat ile enkapsüle edilmiştir. Sonrasında belirlenen aljinathücre süspansiyon oranları, iki farklı izolasyonla elde edilen paratiroit hücreleri ile farklı akış hızlarında enkapsüle edilerek in vitro olarak morfolojileri ve hücrelerin salgıladığı parathormon miktarı takip edilmiştir. Bulgular: Morfolojik olarak 500μL:200μL (aljinat:hücre süspansiyon hacmi) oranında hazırlanan enkapsüllerin in vitro olarak verimli olduğu belirlenmiştir. Böylelikle %28 oranında aljinat-hücre süspansiyon oranı sabit tutularak; mekanik izolasyonlu hücrelerin kullanıldığı mikroenkapsüllerin morfoloji ve cihazın akış hızına negatif etki oluşturduğu belirlenmiştir. Yalnızca enzimatik hücre izolasyonu yapılan paratiroit hücreleri farklı akış hızlarında morfolojik farklılıklar oluşturmuş ve 2,5mL/dakika hızın yapı, salgıladıkları parathormon ve stabilite açısından verimli oldukları belirlenmiştir. Sonuç: Hücrelerin salgıladığı ürünlerin kapsül alanı dışına ulaşması hücremikroenkapsülasyonunun temel işleyişini oluşturmaktadır. Yapısal stabilitenin korunması, mikroenkapsüle edilen hücrelerin etkin şekilde beslenmesine olanak sağlamalıdır. Ayrıca bu çalışma ile aljinat-hücre süspansiyon oranı, uygun hücre izolasyon metodu ve akış hızı sınırları netleştirilmiştir. Gelecek çalışmalarla belirlenen değerlerin uzun in vitro takiplerinin yapılması gerekmektedir.