Journal of Islamicjerusalem Studies
Yazarlar: ["Mahmoud ALNAFFAR"]
Konular:-
DOI:10.31456/beytulmakdis.1118958
Anahtar Kelimeler:Et-Tâflâtî’,Filistin Uleması,Kudüsteki Şahsiyetler,İlmi Hareket,H. 12. yüzyıl,M.18. yüzyılı,M.18. yüzyıl
Özet: Bu çalışma, H.12/M.18. yüzyılı Osmanlı devrinde Beytülmakdis'te ilmi hayata ışık tutmaktadır. Özellikle, fetva, sınıflandırma, eğitim ve tartışmalar boyutunda Beytülmakdis ve Mısır, Biladüşşam ile İslam ve Hristiyanlığın batısı arasında cereyan eden ilmi hareket bağlarına dikkat çekmektedir. Ek olarak, çalışma bir yandan bölgedeki fıkıh ekollerini incelerken ve öte yandan da alimlerin yöneticilerle ilişkilerini ele almaktadır. Çağımızın engin kaynakları sayesinde erişilebilen bir çok sayıda alim ve biyografi olması hasebiyle araştırmacı bunların arasından araştırma konusunu, Maliki mezhebine mensup sonradan Hanefi Kudüs Müftüsü olmuş Muhammed bin Muhammed el-Taflatî olarak sınırlandırmıştır. Kendisi, birçok eser bırakması, ilişkilerinin genişliği ve şahsına münhasır hayatı ile H. 12. yüzyıldaki ilmi şahsiyetlerin en seçkinlerinden biri olarak kabul edilmektedir. İmam Taflatinin Maliki mezhebinden Hanefi mezhebine geçmesi, İmam Hasan bin Abdüllatif el-Hüseynî tarafından nakledilen rivayetle meşhur olmuş ve kendisini yöneticilerle iyi ilişkiler kurmaktan alıkoymuştur. Bu çalışmanın ulaşmış olduğu bulgular neticesinde İmam Taflatînin kişiliğini tek bir rivayete bağlı kalarak sorgulamak doğru olmayacaktır hatta saygısızlık olacaktır. Araştırmacı bunun sebebinin şikâyet, adaletsizlik ve belki de Taflatînin fetva makamına olan iştiyakının fakirlik olabileceğini savunur. Araştırmacı; tanımlayıcı, analitik ve tarihsel yaklaşımla araştırmayı yazmış ve şu çok önemli sonuçları ortaya koymuştur: ilmi literatüre yerleşmiş olanın aksine H. 12. yüzyıl, fıkıh ekollerinin aralarında iletişim ve açıklığın olduğu bir dönemdir. Çalışma, modern dönem fetva veya yasma tarihinden bahseden kitaplarda yer alan bazı iyi bilindik inanışlara bakmayı önermektedir.