İnsan ve Sosyal Bilimler Dergisi
Yazarlar: ["Gökhan ALBAYRAK"]
Konular:-
DOI:10.53048/johass.1243366
Anahtar Kelimeler:Milton,Kayıp Cennet,Kristeva,Semiyotik,Abjekt
Özet: Bu makale Milton’ın Kayıp Cennet adlı eserindeki tenasül imgelemini, doğum ve rahim imgelerini, Kristeva’nın semiyotik khora ve abjekt gibi kavramlarını kullanarak çözümlemektedir. Bu çalışma Milton’a özgü yaratım ve yıkım diyalektiğiyle, Kristeva’nın semiyotik ve sembolik diyalektiği arasında benzerlikler çizmektedir. Böylece, bu makale Havva’nın doğumu ve evrenin yaratılışı bölümlerinin semiyotik khorayı, Günah ve Ölüm alegorisinin ve Kaos tasvirlerinin de abjekt anne bedenini temsil ettiğini savunmaktadır. Bir taraftan, Havva’nın doğumu ve evrenin yaratılışı bölümlerinde olumlu tenasül imgeleri kullanılır. Bu da, ben ve öteki arasında kesin bir ayrımın olmadığı, katıksız bütünlüğün ve bolluğun olduğu semiyotik bir alana dönme arzusunu çağrıştırmaktadır. Bu makale böyle bir mekâna duyulan özlemin, masumiyetlerini yitirmiş insanların cenneti anımsatan bir ayrımsızlığa duyulan arzuya denk düştüğünü iddia etmektedir. Öte yandan, Kaos betimlemelerinde, Günah ve Ölüm alegorisinde olumsuz tenasül imgeleri kullanılır. Bu ise, yutan ve boğan ana rahminin tüm ayrışmış biçimleri, şekilleri ve sınırları çizilmiş kimlikleri tahrif ettiği için, bu çalışmaya göre, sınırların yıkıldığı, kimliklerin yok olduğu, devasa, gece karanlığı gibi tarif edilen rahme geri düşme korkusunu ve tiksintisini yansıtmaktadır. Bu semiyotik khoraya dönme arzusu ile yutucu rahimde özerkliği ve kendiliğini kaybetme korkusu arasındaki diyalektik salınım Kayıp Cennet’i tanımlamaktadır.