Türk Dünyası Uygulama ve Araştırma Merkezi Yenidoğan Dergisi
Yazarlar: M. Arif AKŞİT, Özlem Mutlu ÇELİK, Suzan CELLİOĞLU, Gizem ARICI
Konular:Pediatri
Anahtar Kelimeler:Tıbbi Deontoloji Nizamnamesi,Sevgi,Sağlık personelinin tutumu
Özet: Amaç: İnsan bu Evrende, yardıma ihtiyacı olarak doğar, Prematürelerin ise yaşaması için mutlaka yoğun bakıma gereksinimleri, aylarca süregelen bir bakım süreci olabilir. Çeşitli tıbbi gereksinimleri, yeterli ve dengeli olarak izleme göre sağlanmalıdır. Ancak hem saturasyon ve hem de tolere etmesinde, okşama, sevme ve ses ile uyaranların bile çok etkili olduğu gözlenmektedir. Bu açıdan bu Makalede bebeğe bakım ötesi, “ben bebeği seviyorum” diyerek yaklaşımları, duyguları dile getirilmektedir. Dayanaklar/Kaynaklar: Türk Tıbbi Deontoloji Nizamnamesi temelinde, sağlık personelinin görevi; a) İnsan sağlığı, hayatı ve şahsiyetine dikkat, özen ve saygı göstermek, b) Bireyin cinsiyeti, ırkı, milliyeti, dini ve mezhebi, ahlâki düşünceleri, karakter ve şahsiyeti, içtimai seviyesi, mevkii ve siyasi kanaatı ne olursa olsun, azami dikkat ve özeni göstermek ile zorunludur. Bunun yolu da sevgiden geçmektedir. İnternet yolu ile sağlanan referanslar, tıbbi yaklaşım ve sevgi konusunda belirtilenler de irdelenmiştir. İnternet bilgileri olduğu gibi verilmiş, tercüme ile anlam kaybı yapılmamıştır. Giriş: Sevgi yaratılıştan beri içimizde olan bir duygudur. Bunu geliştirmek, yüceltmek yerine, çalışma yaşamı sıklıkla benlik, var olma, rekabet gibi duygular ile bunun yerine farklı şeyleri (para, çalışma, amir olmak gibi) gönlümüze koymaktadır. Sonuçta bunların da dönüp dolaşacağı, değer olarak sevgiyi algılaması beklenir. Genel Yaklaşım; Sağlık hizmetlerinde, özellikle Yenidoğan Yoğun Bakımda, yaşam sınırında olan bebeklere yaklaşımın tek kaynağı sevgidir. Bunun bilincinde olan, ayrıcalık yaratanlar ile hizmet, çalışma olarak gören, ancak sevgi boyutunda olanların farkındalığı açısından bu makale yazılmıştır. Başlıca boyutlar: Çocukları seven, onlara severek yaklaşmanın temel alınması amacı ile bu irdeleme yapılmaktadır. Başlıca kaynak, literatür yaklaşımı yerine felsefe değerlendirmesi olmaktadır. Yaklaşım: Tıbbi Deontoloji Nizamnamesi temelinde belirtilen esasların, sevgi dile ile yapılması konusu vurgulanmaktadır. Sonuç: Sağlık elemanının tüm yaklaşımlarına şekil veren, onu etkin kılan sevgi olmalıdır. Yorum: Sevgi insanlığın, varlığın temeli ise, bunu kullanmak, geliştirmek ve sağlık sisteminde uygulamak önemli bir insanlık değeri olmaktadır.