Geriatrik Bilimler Dergisi
Yazarlar: Esra ATEŞ BULUT, Zehra KOSUVA ÖZTÜRK
Konular:Tıp
Anahtar Kelimeler:Geriatrik sendromlar,Kırılganlık,Malnütrisyon
Özet: Amaç:. Bu çalışmanın amacı toplumdaki yaşlı bireylerde yaşa göre malnutrisyon, demans, düşme, polifarmasi, üriner inkontinans, sarkopeni, kırılganlık gibi geriatrik sendromların sıklığının gösterilmesidir. Metod: Geriatri polikliniğine başvuran 2191 hasta çalışmaya kabul edildi. Hastaların demografik özellikleri, kullandıkları ilaç sayısı, son bir yıl içerisinde düşme olup olmadığı, üriner inkontinansının olup olmadığı retrospektif olarak sorgulandı. Hastalara ayrıntılı geriatrik değerlendirme amacıyla yapılan günlük yaşam aktiviteleri, Mini Nütrisyonel Değerlendirme (MNA), Mini Mental Durum Muayenesi (MMSE), Montreal Kognitif Değerlendirme Ölçeği (MOCA), Kognitif Durum Testi (COST) testleri gözden geçirildi. MNA kısa formunda 7 puan ve aşağısı alan hastalarda malnütrisyon olduğu kabul edildi. Beş ve üzeri ilaç kullanımı olanlarda polifarmasi olduğu belirtildi. Beyin görüntülemesi ve kognitif testleri ile Mental Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı IV (DSM-4) kriterlerine göre demans tanısı alan hastalar tarandı. Bunun yanı sıra hastalarda kırılganlık ve sarkopeninin değerlendirilmesi için Fried fiziksel kırılganlık ölçeği, biyoimpedans değerleri, 4 metre yürüme hızı ve el kavrama gücü kullanıldı. Sarkopeni tanısı Avrupa Yaşlılarda Sarkopeni Çalışma Grubu (EWGSOP) kriterleri ile belirlendi. Sonuçlar: Çalışmaya katılan hastalarda geriatrik sendrom sıklıkları sırası ile polifarmasi %55, malnütrisyon %9, depresyon %33, demans %26, üriner inkontinans %46, düşme %33, sarkopeni ve kırılganlık %25 olarak görüldü. Hastalar 60-69, 70-79 ve ≥80 yaş olarak üç gruba ayrıldığında depresyon hariç bütün sendromların yaşla birlikte anlamlı olarak daha sık görüldüğü tespit edildi. Aynı anda hastalarda 3 ve daha fazla sendrom görülme sıklığının özellikle ≥80 yaşta belirginleştiği bulundu. Sonuç: Geriatrik sendromlar yaşlılarda özellikle artan yaşla sıklıkla karşımıza çıkmaktadır. Bu sendromların yalnızca geriatristler tarafınca değil, bütün sağlık basamaklarında tanınması ve önlemlerin alınması gereklidir.