International Journal of Social And Humanities Sciences

Yazarlar: ["Önder KÜÇÜKERMAN", "Jülide EDİRNE"]

Konular:-

Anahtar Kelimeler:Geleneksel Türk Evi,Geleneksel el aletleri,Kültürel sürdürülebilirlik,Kültürel miras

Özet: Anadolu'da yüzlerce yıl boyunca etkili olmuş bir 'Geleneksel Türk Evi' kavramı vardır ve mekân kavramının kültürel temelleri Orta Asya'dan yansıyan bir yaşamın izlerini taşır. Bir yaşam kültürü yaratmış bu mimarinin günümüze dek geliştirilerek sürdürülmüş olmasının arkasındaki gerçekler, her dönem araştırma konusu olmuştur. Çünkü 'Geleneksel Türk Evi'nin mekân kurgusu, her türlü özellikleri ile özgün bir kimlik yaratmıştır. Yapının üretimini sağlayan teknolojinin de bir kültürel varlık olarak sürdürülmüş olması, bu özgün mekân kurgusu bakımından önemli bir konudur. Bu üretim sistemi, "özgün kimliği yaratan aletlerin, tekniklerin, standartların ve ustalık bilgisinin sürdürülebilirliği" ile yakından bağlantılıdır. Bu makalede Anadolu'daki Geleneksel Türk Evi'nin mimari tasarım öyküsüne değişik bir açıdan bakılmaktadır. Tarih boyunca yapı üretiminde kullanılan temel aletler, her zaman mimari ürünlerin ölçü ve biçim olarak temel belirleyicileri olmuşlardır. Geleneksel Türk Evi'nin mimari tasarım kimliği de onun inşa edilmesinde kullanılan ve çok basit olmasına rağmen çok temel kuralların varlığı ile sürdürülebilmiştir. Bu temel kurallar Türk Evinin bir tür "standart tasarım sisteminin temel modülü "nü yaratmış, böylece yaygınlaşan tasarımlar, bulundukları bölgenin topoğrafyasına adeta "kondurularak" inşa edilmişlerdir. Uygulamalar göstermiştir ki eğer teknikler ve malzeme değişirse, kültürel kimliğin oynadığı roller de zaman içinde değişime ayak uydurmak zorunda kalmıştır. Makale, Geleneksel Türk Evi'nin de hemen hemen böyle bir süreç yaşadığını örnekler üzerinden ortaya koyarak, teknolojilerin değişiminin sonucunda, üretim koşullarının farklılaşmasının 'Geleneksel Türk Evi'nin biçiminin değişmesine etkilerini ve bu değişimin süreçlerini anlamlı biçimde özetlemeyi amaçlamaktadır.

---