International Journal of Social And Humanities Sciences
Yazarlar: Sahip BEROJE
Konular:Sosyal
Anahtar Kelimeler:İslam Hukuku,Beşeri Hukuk,Orijin,Yararlanma,Ferî Çözümler
Özet: Günümüzde bazı ideolojik nedenlerden dolayı İslam hukuku ile Beşeri hukuk birbirinden tamamen farklı iki hukuk sistemiymiş gibi bir algı mevcuttur. Orijin farklılığından dolayı bu iki hukuk sisteminin birbiri ile telif edilmeyecek yanlarının bulunduğu elbette inkâr edilemez. Ancak bu olgu, iki hukuk siteminin bütün yönleri ile birbirinden farklı norm ve yaklaşımlara sahip olduğu anlamına gelmez. Aksine bu iki hukuk sistemi incelendiğinde birçok yönüyle örtüşen taraflarının bulunduğunu görmek zor değildir. Esasen hukukun gayesi ve finalist karakteri de bunu gerektirir. Çünkü hukukun esas gayesi toplumsal problemleri çözmektir ve hukuk buna ulaşmak için daima kendini yenilemek zorundadır. İki hukuk sisteminin bu ortak yönü bile birçok konuda benzeri yaklaşım ve çözümlere sahip olmasını gerektirir. İslam hukukunun ilahi menşeli olması, buna karşın günümüz hukukunun beşeri kaynaklara dayanması gibi nedenlerden dolayı tabii ki iki hukuk siteminin birbiri ile telif edilmeyecek yanları olacaktır. Ancak bu husus iki hukuk siteminin birbirlerinden istifadeye kapalı olduğu anlamına gelmez. Yaptığımız araştırmalarda, bu iki hukuk sisteminin farklı yaklaşımlara sahip olduğu konularda da birbirinden istifadeye açık olduğunu gördük. İslam hukukçularının yaklaşık bir asırdır günümüz hukukunun sistematiğinden istifade ettikleri bir gerçektir. Bununla beraber yapılan ilmi çalışmalarda araştırmacılar birçok konuda günümüz. hukukunun ferî çözümlerinden de yararlanmaktadırlar. Aynı tecrübeyi ben de yaşadım. Bu konuda mesafeli davrananların daha çok beşeri hukukçular olduğunu görüyoruz. Yazdıklarına bakıldığında onların İslam hukukuna çağdışı/zamanı geçmiş hukuk muamelesi yaptıkları görülmektedir. Oysa ön yargılar bir tarafa bırakılırsa modern hukukun da İslam hukukundan alabileceği çok şey olduğu görülecektir. Bu iki hukuk sistemi kendilerini geliştirmek istiyorlarsa müstağni tavırlarından vazgeçmek zorundadırlar. Bu tebliğin amacı, her iki hukuk sisteminin birbirinden istifade edebilecekleri yönlere sahip olduğunu bazı somut örneklerle göstermektir. Bu husus anlaşılırsa iki hukuk sisteminin kendini geliştirme imkânı da artmış olacaktır.