Sosyologca
Yazarlar: , Ufuk Özcan
Konular:-
Anahtar Kelimeler:Sosyoloji-Siyaset İlişkisi,Yeni Hıristiyanlık,Düzen İçinde İlerleme,İnsanlık Dini,Sınıf Çatışması,Dayanışma,Karizmatik Otorite
Özet: Sosyolojinin kurucu isimlerinin siyasal ideolojilerle yakından ilişkili oldukları görülmektedir. Siyasal tutumlarına bağlı olarak reformist, konformist, muhafazakar, statükocu veya sosyalist/devrimci tutumlar sergilemişlerdir. Saint-Simon sermayedar sınıfın yanı sıra işçilerin ve teknik insanların geleceğin toplumunu şekillendireceğini iddia etmiştir. Kendi doktrinini "Yeni Hıristiyanlık" olarak lanse etmiş ve seküler bir içerikle tanımlamıştır. Comte, "düzen içinde ilerleme" fikrini temele alan muhafazakar bir cumhuriyetçidir ve Avrupa karşıdevrimci düşüncesinin en önemli simaları arasında yer alır. Bütün entelektüel hayatı makro düzeyde bir siyasal yaklaşımla dolaysız bir biçimde ilişkili olan Marx, genç sayılabilecek yaşta ihtilalci düşüncelerini dile getirdiği çeşitli eserler kaleme almış bir eylemci-teorisyendir. Sosyalizm ve komünizm idealine bağlı bir düşünür olarak bütün bir XX. yüzyılın siyasal gelişmelerini küresel ölçekte etkilemiştir. Marx’tan farklı olarak Durkheim toplumdaki sınıf çatışmaları ve devrim problemi yerine “toplumsal düzen” sorununu sosyolojisinin merkezine yerleştirmiş, modernitenin hızlı değişimleri karşısında toplumsal düzenin nasıl korunacağı sorununa odaklanmıştır. Durkheim’ın içinde yetiştiği karmaşık toplumsal, siyasal ve entelektüel ortam onu devrimci olmaktan ziyade muhafazakar, reformist ve evrimci bir çizgiye doğru yöneltmiştir. Weber de hayatının çeşitli dönemlerinde siyasete oldukça hevesli bir biçimde ilgi duymuştur. Yayılmacı Alman siyasetini destekleyen ve kapitalizmi aşılmaz bir toplumsal formasyon olarak haklılaştıran Weber, kendi ülkesinde oldukça etkili olan sosyalist devrimci harekete kuşkuyla yaklaşmış, örtük olarak milliyetçi bir tavır sergilemiştir.