Sosyologca
Yazarlar: , Hülya Biçer
Konular:-
Anahtar Kelimeler:Cami ve toplumsal kimlik,Gelenek,İslamiyet,Postmodern cami,Cami mimarisi,Eklektisizm,Şakirin Camii,Toplumsal değişme,Toplumsal kimlik,Kimlik bozulması,Kimliksizleşme,Postmodernizm.
Özet: Günümüz Türkiye’sinde cami mimarisi anlayışında temel olarak iki eğilim bulunmaktadır. Birincisi geleneği devam ettirdiği iddiasıyla klasik Osmanlı dönemi cami mimarisinin taklidi camilerdir, ki bu anlayışla yapılan camiler geleneği geçmişte donmuş bir unsurmuş gibi yansıtarak camilere müze gibi algılatmaktadırlar. İkincisi, modern olma çabasından hareketle yola çıkıp çeşitli dönem mimari üsluplarının seçmeci/eklektik bir anlayışla bir araya getirilmesi ile yaratılan yeni mimari tasarımlardır. Bu çalışmada modern cami tasarlama çabasıyla gündeme gelip eklektik bir anlayışla postmodern bir cami olarak vücud bulan Üsküdar Şakirin Camii örneğini toplumsal kimlik, toplumsal değişme, din, kimlik bozulması bağlamında ele aldık. Şakirin Camii’ne ilişkin yapılan değerlendirmelerde “mesleki ve teknik eleştiri getirenler” ve “siyaseten destekleyenler-savunanlar” olmak üzere iki temel yaklaşım bulunmaktadır. Konuya farklı amaç ve kaygılarla yaklaşan her iki grup da Şakirin Camii’nin Türkiye’deki toplumsal değişim ve kimlik ile bağlantılı olarak ifade ettiğini (bu cami tasarımının toplumsal manasını) anlamlandırmaktan uzaktır. “Modernlik” vurgusu ve sosyete camisi olma kaygısıyla yaptırılan Şakirin Camii yapılış süreci/serüveni, bu serüvende yer alan kişiler ve özellikleri, caminin iç ve dış tasarımının eklektiğiyle modern değil, postmodern bir cami örneği olmaktadır. Şakirin Camii, kültürel derinlikten yoksun ve kimliksiz yapısıyla içinde bulunduğumuz dönemin İslam anlayışındaki değişmeyi ifade etmektedir. Türk toplum kimliği ve geleneğindeki bozulmanın yarattığı kimliksizleşmeyi temsil etmektedir.