Journal of Geotechnical Geology

Yazarlar: آرش متشرعی, جعفر قمی, اکرم افتخاری, بهروز پوزش, مهدی شاهماری

Konular:-

Anahtar Kelimeler:آزیموت,البرز,پوشش گیاهی,توپوگرافی

Özet: جاده توریستی چالوس، یکی از مهمترین راههای ارتباطی میان استانهای تهران، البرز و شرق استان مازندران میباشد. این جاده یکی از پر ترددترین مسیرهای داخلی کشور است. احداث بزرگراه در حال ساخت تهران- چالوس، بار ترافیکی این مسیر را کاهش خواهد داد. احتمال وقوع زمین لغزش بر روی این جادهها به دلیل عبور از میان رشته کو ههای البرز افزایش می یابد. از اینرو بررسی خطر زمین لغزش بر روی قسمتهای مختلف جاده و بزرگراه، از اهمیت بالایی برخوردار است. روند تعیین خطر زمین لغزش جاده و بزرگراه شامل دو مرحله میباشد. در مرحله اول، پهنهبندی خطر زمین لغزش بر روی دامنههای کناری جاده چالوس و بزرگراه و در حوزه رودخانه چالوس صورت گرفت. برای تهیه نقشه پهنهبندی عواملی از قبیل توپوگرافی، زمین شناسی، گسلها، هیدرولوژی و پوشش گیاهی در نظر گرفته شد. در مرحله دوم، برای تعیین خطر بر روی جاده و بزرگراه، عواملی مانند آزیموت شیب بیشینه، فاصله جاده از خاکریزهای کناری و مساحت مؤثر دامنهها در نظر گرفته شد. جاده و بزرگراه از نظر وقوع زمین لغزش، در 4 کلاس بسیار خطرناک، خطرناک، خطر متوسط و بیخطر طبقه بندی شدند. طبق نتایج بدست آمده، از کل طول جاده در منطقه مورد مطالعه که 66 کیلومتر است، 16 درصد دارای خطر بسیار زیاد و 42 درصد، دارای خطر زیاد برای وقوع زمین لغزش میباشد. همچنین از 17 کیلومتر طول بزرگراه در حال ساخت، 12 درصد دارای خطر خیلی زیاد و 33 درصد دارای خطر زیاد برای وقوع زمین لغزش میباشد.

---