Yeni Fikir Uluslararası Akademik Fikir Araştırma Dergisi

Yazarlar: Cemal ÜSTÜN

Konular:-

Anahtar Kelimeler:Selahaddin Eyyûbî,Haçlılar,Kudüs,Hıttîn Savaşı,Türkler,Bizans

Özet: Malazgirt Savaşı'ndan sonra savunması çöken Doğu Roma İmparatorluğu (Bizans), Anadolu topraklarını 1071 öncesi Türk akınlarına kıyasla, bölgeyi tamamen Büyük Selçuklu Devleti ve Türkmenlere bırakmak zorunda kaldı. Böylelikle Diyar-ı Rum olarak adlandırılan Anadolu'da başta Türkiye Selçuklu Devleti olmak üzere, pek çok beylik kurularak adeta Bizans, nefes alamaz hale getirildi. Tüm bunlardan dolayı varlık sorunu yaşayan İmparatorluk, Papa'dan askerî yardım talebinde bulundu. Yardım talebini değerlendiren Papa, bunu kendisi ve temsil ettiği Katolik dünya açısından oluşan ekonomik, siyasî, sosyal ve dinî emelleri gerçekleştirmek için bir fırsat olarak gördü ve değerlendirdi. Askerî, siyasî ve açıdan asıl hedef Kudüs olarak lanse edilip, dinî bir motif ile süslense de, gerçekte amaç, Türkleri Anadolu'dan ve Suriye-Filistin bölgesi topraklarından atmaktır. Nihayetinde 1096 yılında başlayan I. Haçlı Seferi, ordularının Urfa, Antakya ve Kudüs'ü ele geçirerek kısmî bir başarı elde etmiştir. Büyük Selçuklu emîrlerinin, Türkiye Selçuklu Sultanlarının, Anadolu Türk Beyliklerinin direnişleri neticesinde 1101 Haçlı dalgası, II. Haçlı Seferi bertaraf edilmiş, bölgedeki haçlı kontluklarına yapılan seferlerle bu devletçikler köşeye sıkıştırılmış, fakat bölgeden atılmaları ve Kudüs'ün fethi sağlanamamıştır. Nureddin Mahmud Zengi'nin ölümünden sonra Musul Atabeyliği içindeki iktidarı ele geçiren Selahaddin Eyyûbî, devletini kurduktan sonra bu amaca yönelik hayatını adamıştır. Kudüs'ü fethetmek için öncesinde İslam dünyasında ve bölgesinde siyasî birlikteliği sağlayan Selahaddin, Kudüs'ü çevreleyecek biçimde fetihlerde bulunmuş ve nihayetinde 1187 senesinde, Hıttîn Savaşı'nda haçlı ordusunu yenmiş; kısa sayılabilecek bir süre şehri kuşattıktan sonra fethi gerçekleştirmiştir.

---