Uluslararası İletişim ve Sanat Dergisi
Yazarlar: Lütfi Akdeniz
Konular:-
DOI:10.29228/iletisimvesanat.51345
Anahtar Kelimeler:Anahtar kelimeler: Göstergebilim,İçerik,Görsel Göstergebilim.
Özet: ÖZET Göstergebilim çeşitli işitsel, görsel, devimsel dizgilere; resim, sinema, fotoğraf gibi çeşitli sanat etkinliklerine, toplumsal ilişkileri düzenleyen kurallara, davranış biçimlerine değin uzanan geniş bir alanı kapsar. Anlam aktaran ya da içeren tüm oluşumlarda kendini var eder. Göstergebilim incelediği alanın kendine özgü yasalarını belirlemeyi, işleyiş kurallarını saptamayı, inceleme yöntemlerini oluşturmayı, betimleme ve açıklama işlemlerini gerçekleştirmeyi hedefler. Gösterenler düzlemi anlatım düzlemini, gösterilenler düzlemiyse içerik düzlemini oluşturur. Gösteren öge maddi ve duyusaldır. Sözcük, boya, taş olabilen bu öge duyusal gerçekliği verir. Esas gerçeklikse anlam varlığını oluşturmasını sağlayan gösterilendir. Göstergenin iki bağlantısal ögesinden biri olan gösterilen, göstergeyi kullananın bundan anladığı şeydir. Onu gösterenin karşıtı yapan şey, gösterenin bir aracı niteliği taşımasıdır. Görsel göstergebilim denilen şey, doğadaki nesnelerin yeniden sunumu ve toplumca kabul edilmiş değerlerdir.Yeniden sunmak algılanabilir hale getirmek ve var etmek demektir. Sanatsal yapıtların önemli konusu “sanatçı doğayı nasıl görüyor ve tuvaline yeniden sunumu nasıl gerçekleştiriyor?” sorunun yanıtı olabilir. Bu bağlamda Feyhaman DURAN’ın iki eseri ve Erol AKYAVAŞ’ın bir eseri ele alınarak incelenmiştir.