Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Yazarlar: ["Anna Majewska"]
Konular:-
DOI:10.18778/0208-6034.37.07
Anahtar Kelimeler:Pamięć krajobrazu,Mazury,Wyludnione miejscowości,Dziedzictwo kulturowe,Studia krajobrazowe,Geografia historyczna
Özet: W artykule omówiono wybrane zagadnienia dotyczące morfologii cmentarzy całkowicie wyludnionych wiejskich jednostek osadniczych znajdujących się w części Prus Wschodnich włączonej do Polski w 1945 r. Analizie i interpretacji poddano granice i formy przestrzenne założeń cmentarnych. Są to właściwie najlepiej zachowane składowe krajobrazu tych historycznych miejsc pochówków. Podstawowym materiałem źródłowym wykorzystanym w studium w celu identyfikacji i wstępnej analizy granic i kształtów cmentarzy były arkusze mapy Topographische Karte Messtischblatt z lat 20.–40. XX w. oraz ortofotomapy przedstawiające aktualne pokrycie terenu. Analizy szczegółowe wykonano natomiast z wykorzystaniem wysokościowych danych pomiarowych pochodzących z lotniczego skanowania laserowego (zasób Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii). Wyniki badań ukazują wyraźne różnice w wielkości oraz kształcie cmentarzy przynależących do określonych typów jednostek osadniczych. Zachowane relikty świadczą o odmiennych sposobach organizacji miejsc pochówków przy założeniach jednodworczych, przy których funkcjonowały cmentarze rodowe, a tymi zakładanymi przy wsiach. Rezultaty analizy wskazują również na charakterystyczne cechy współczesnego krajobrazu dawnych ewangelickich cmentarzy, ułatwiając ich terenową identyfikację.