Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Yazarlar: ["Angelika Bachanek"]
Konular:-
DOI:10.18778/0208-6034.37.06
Anahtar Kelimeler:Twierdza Dęblin,Dziedzictwo Wielkiej Wojny,Operacja warszawsko-dęblińska,Paradygmat ochrony,Paradygmat dziedzictwa,Archeologia współczesności
Özet: Artykuł prezentuje wstępne wyniki badań materialnych reliktów Wielkiej Wojny na przedpolu Twierdzy Dęblin. Obszar ten w latach 1914–1915 stał się areną walk amii rosyjskiej, niemieckiej i austro-węgierskiej. Działania wojenne pozostawiły w krajobrazie liczne ślady, takie jak fortyfikacje polowe, forty oraz cmentarze. Celem badań było zlokalizowanie i ustalenie chronologii reliktów fortyfikacji polowych na odcinku Gniewoszów–Bąkowiec–Mozolice. Badania polegały na analizie materiałów źródłowych, LiDAR, weryfikacjach terowych oraz analizie społecznej wartości reliktów Wielkiej Wojny. Ostatni etap badań polegał na analizie społecznej wartości tych obiektów opartej o filozofię zarządzania przeszłością poprzez ochronę i dziedzictwo na przykładzie cmentarza w Wysokim Kole oraz fortu Gorczakowa. W wyniku badań udało się określić przebieg głównej linii obrony rosyjskiej z 1915 r. Linia obrony składała się z trzech grup: Gniewoszów, Bąkowiec, Mozolice. Najlepiej zachowały się relikty umocnień polowych w obrębie grupy Bąkowiec; był to centralny odcinek linii obrony rosyjskiej. Jak wynika z analizy społecznej wartości reliktów Wielkiej Wojny, dominującym sposobem jest tworzenie dziedzictwa. Przekaz płynący z treści wypełniających miejsca reprezentujące przeszłość budzi wiele kontrowersji i dysonansów wśród lokalnych mieszkańców.