Tevilat
Yazarlar: Muhammed BACAK
Konular:İlahiyat
DOI:10.53352/tevilat.1009641
Anahtar Kelimeler:İslâm,Hadis,Tıp,Tedavi,Rukye,Dua
Özet: Dua; beşerin yaratıcısıyla arasında bağ kurması ve güçsüz bir varlık oluşunu kabullenmesidir. Kur’an-ı Kerim’in çeşitli ayetlerinde geçmiş peygamberlerin yapmış oldukları dualara yer verilmiş ve yine ayetlerde kişinin dua etmesinin önemine dikkat çekilmiştir. Aynı şekilde hadis kitaplarında da duayla ilgili pek çok rivayet nakledilmiştir. Kur’an-ı Kerim ve hadislere bakıldığında duanın etkisini yok saymanın ve faydasını inkâr etmenin yanlış bir düşünce olduğu görülecektir. İslâm’ın iki ana kaynağı Kur'an-ı Kerim ve Resulullah’ın sünneti, her alanda insanlığa neyin doğru neyin yanlış olduğu hususunda yol göstermiştir. Duayla ilişkili olan rukye kavramı, dua okuyarak tedavi anlamına gelmektedir. İslâm alimleri dua ile doğrudan ilişkili olan rukye hakkında çeşitli görüşler belirtmişlerdir. Ulemanın bir kısmı rukyeyi bir tedavi yöntemi olarak kabul etmiştir. Nitekim her türlü hastalığın tedavisinde insan psikolojisinin önemi gayet açıktır. Kişinin pozitif bilimlerle birlikte ilâhî ve nebevi ölçüler dahilinde Allah’a sığınarak dua etmesi ve hastalığına çare araması fiziksel rehabilitasyondan ziyade manevi bir terapi olarak görülebilir.