Akademik Dil ve Edebiyat Dergisi
Yazarlar: ["Ceyda ADIYAMAN"]
Konular:-
DOI:10.34083/akaded.1143662
Anahtar Kelimeler:Eski Uygur Türkçesi,Istinsah / kopya,Anlam,Bulaşma,Söz varlığı
Özet: Türk dil ve kültür evreninde Uygurlar, etkin çeviri çalışmalarının yapıldığı, bilim, teknik, eğitim, düşün ve kültür alanında bir uyanışın başladığı, Türk dilinin yapısının getirdiği olanaklarla yeni kavram ve terimlere karşılıklar üretilip Türk dilinin söz varlığının geliştirildiği, yükseltildiği ve derinleştirildiği bir dönemdir. Bu dönemin söz varlığında yazı, yazın, kitap, kütüphane, baskı teknikleriyle ilişkili olan “istinsah / kopya etmek” karşılığında kullanılan kodtur- ~ koddur- ~ kodur- ~ kotur- biçimlerindeki eylemin farklı yazımları hem Eski Uygur Türkçesinin dillik ölçütlerine göre değerlendirilmiş hem de eylemdeki ses değişimi ekin yapısı ve işlevi göz önüne alınarak morfonetik bakımdan açıklanmıştır. Söz konusu eyleme eşyazımlı kod- “bırakmak, koyuvermek” ve kud- “dökmek, boşaltmak” eylemlerinden hangisinin kaynaklık edebileceği aralarındaki “bulaşma” dikkate alınarak artzamanlı karşılaştırmalı yöntemle anlambilimsel ölçütlere göre değerlendirilmiştir. Bu bağlamda Dîvânu Lugâti’t-Türk’te “istinsah / kopya etmek” karşılığındaki köçür- ve yul- eylemleriyle karşılaştırılarak iki farklı çevre ve dönemin söz varlığındaki değişimine karşın Türk dilinde işletilen bilişsel haritanın derin yapısı, mantığı betimlenmeye çalışılmış ve Eski Türkçenin kavramlara karşılıklar üretmedeki zenginliği ve söz varlığının genişliği gösterilmiştir.