Akademik Dil ve Edebiyat Dergisi
Yazarlar: Giyasi BABAARSLAN
Konular:Edebi İncelemeler
DOI:10.34083/akaded.993264
Anahtar Kelimeler:Klasik Türk Edebiyatı,Mustafa Vâzıh,Dîvânçe,Şiir.
Özet: Amasyalı Mustafa Vâzıh, 1763/1764-1831 yılları arasında yaşamış, son dönem divan şairlerindendir. İyi bir eğitim alarak müderrislik ve müftülük yapmış olan Vâzıh, Amasya’da cereyan eden çeşitli siyasi ve sosyal hadiseler neticesinde birçok defa görevinden uzaklaştırılmıştır. Daha sonra Limni’ye sürgün edilmesine karar verilmiş ancak çeşitli sebeplerle nihayet Tokat’a gönderilmiştir. Çalkantılı bir ömür sürmüş olan Vâzıh, ilmî kişiliğinin gölgesinde kalan şairlik yönüyle de kaydadeğer bir şahsiyet olarak karşımıza çıkmaktadır. Mensur eserleri yanında biri Farsça öğretimi için gramer mahiyetinde, diğeri sürgün macerasını ayrıntılı bir şekilde anlattığı sergüzeştnâme türünde nazma çekilmiş iki telif mesnevisi ile çeşitli nazım şekillerinde yazılmış bir divançe hacminde yüzü aşkın şiiri bulunmaktadır. Dîvânçe’nin müellif hattı olan tek nüshası Ankara Üniversitesi Yazma Eserler Bölümü Mustafa Con A 495/III numarada kayıtlıdır. Bu çalışmada şairin hayatı hakkında kısa bilgiler verilerek eserin tanıtımı yapılacaktır. Dîvânçe’nin tam metni de araştırmacıların istifadesine sunulmak üzere Latin harflerine aktarılacaktır.