Akademik Dil ve Edebiyat Dergisi
Yazarlar: Seydi KİRAZ
Konular:Edebi İncelemeler
DOI:10.34083/akaded.1018860
Anahtar Kelimeler:Nakîb-zâde Refîk-i Tarsusî,Ezhâr Yâhûd Mecmûʿa-i Eşʿâr,Vatan.
Özet: Mehmed Refîk Efendi, XX. yüzyılda klasik şiir geleneğini devam ettiren şairlerden biridir. Refîk-i Tarsûsî olarak meşhur olan şair, hayatını tespit edilebildiği kadarıyla Tarsus, Kayseri ve Mısır’da geçirmiştir. Şairin bilinen tek eseri, 48 sayfadan ibaret Ezhâr Yâhud Mecmûʿa-i Eşʿâr’ıdır. Eserini 1909 yılında yayımlamıştır. Gazel, şarkı, muhammes, murabba, mesnevi, kıt’a, müstezad ve müfred nazım şekilleriyle tertip edilen eserde elli altı şiir bulunmaktadır. Bazı şiirlerinde başlık ve noktalama işaretlerini kullanan şair, müşterek şiir yazma geleneğine uygun manzumeler kaleme almıştır. Refîk, şiirlerinin büyük çoğunluğunu âşıkâne tarz üzere kaleme almış, az sayıda hikemî muhtevalı şiirler de yazmıştır. Bunlar arasında vatan konulu dört manzumesi ve bu minvaldeki beyitleriyle kendi hayatıyla ilgili ipuçlarına yer vermiştir. Şiirlerinde ayrıntılı olmasa da dönemin olaylarına, bilimsel gelişme ve değişmelere, Batı dünyası ile Osmanlı arasındaki farklara işaret etmiştir. Bu çalışmada ilk kez Ezhâr Yâhud Mecmûʿa-i Eşʿâr’daki şiirler çevriyazı yoluyla verilmiş ve eser esas alınarak muhtasar bir inceleme kaleme alınmıştır.