Akademik Dil ve Edebiyat Dergisi
Yazarlar: Emrah GÜNDÜZ
Konular:Edebi İncelemeler
DOI:10.34083/akaded.963969
Anahtar Kelimeler:Manuscript,Lebib efendi,Mirajiye
Özet: İslam dinini benimsemiş Osmanlı’da, dinî temaların kalem erbabınca edebiyata aktarıldığı görülür. Hz. Muhammed’in (s.a.) başından geçen mir‘âc hadisesi hem manzum hem de mensur şekillerde edebiyata aksetmiş bu dinî temalardan yalnızca bir tanesidir. Osmanlı edebiyatında mi‘râc konusunda yazılmış eserlerin genel motiflerle ele alındığı ve bu motiflerin kaynağının Necm ve İsrâ sureleri olduğu görülmektedir. Mi‘râc hadisesinin genel motiflerle ele alındığı Lebîb Efendi’nin Mi‘râciye’si bu tür eserlerdendir. 18. yüzyılda yazıldığı düşünülen Mi‘râciye’nin müellifi hakkında pek fazla bilgi bulunmamaktadır. Nazım ve nesir karışık formda yazılmış eserde tipik motiflerle birlikte farklı motiflerin de işlendiği görülür. Mi‘râciye, en erken 1792 tarihli fevaid kaydı taşımakta olup, yurtdışında bir yazma eser kütüphanesinde tespit edilmiştir. Tespit edilen bu el yazması eserin daha önce bu tür üzerine yapılmış derlemelerde akademik çalışmalarda değerlendirilmediği fark edilmiştir.