Akademik Dil ve Edebiyat Dergisi

Yazarlar: Dinçer APAYDIN

Konular:Edebi İncelemeler

DOI:10.34083/akaded.959152

Anahtar Kelimeler:Sabri Esat Siyavuşgil,Yedi Meşale,Meşale,Psikoloji,Edebiyat ve Tıp

Özet: Edebiyat ve tıp arasındaki ilişki çoğunlukla edebî metinlerde fizyolojik rahatsızlıkların ne derece yer bulduğu ve nasıl işlendiği üzerinden kurulur. Bununla birlikte mesleği hekimlik olan yazar ve şairlerin eserleri de zaman zaman tıbbî dikkatlerini ne amaçla ve hangi ölçüde yansıttıkları açısından ele alınmaktadır. Yedi Meşalecilerin önde gelen isimlerinden Sabri Esat [Siyavuşgil]’ın kısa soluklu şairliğinden sonra psikoloji alanında ilerlediği hatta İstanbul Üniversitesi’nde profesör unvanıyla ders verdiği bilinmektedir. Psikoloji her ne kadar doğrudan doğruya tıbbın bir parçası sayılmasa da onunla en sıkı ilişki içinde olan kültür bilimlerindendir. Yedi Meşalecilerin görüşlerini yansıtmakla beraber kendine has bir imaj dünyası da kuran Sabri Esat’ın, şiirlerine yön veren temel unsurlardan birinin psikolojik izlenimler olduğu ve bu izlenimlerin zaman zaman tıbbî terimler ve durumlarla ifade edildiği düşünülmektedir. Bu çalışmada, şiir yazmayı bıraktıktan sonra çeşitli kültürel meseleler üzerine yazmaya devam eden Sabri Esat’ın ilgili şiirleri, yazarın Yedi Meşale, Odalar ve Sofalar kitaplarından ve Meşale başta olmak üzere faaliyeti dönemindeki bazı süreli yayınlardan hareketle incelenecek; psikolojiyle olan ilişkisinden kaynaklandığı düşünülen dikkatlerle metinlerinde yer alan birtakım tıbbî terim, kavram ve durumların edebî metni kurmadaki işlev ve çağrışım değerleri üzerinde durulacaktır.

---