Akademik Dil ve Edebiyat Dergisi
Yazarlar: İsmail Hakkı Aksoyak
Konular:-
DOI:10.34083/akaded.490606
Anahtar Kelimeler:Refî-i Kalâyî,Saat Terimleri,Divan Şiiri
Özet: Divan şairleri, şiirlerini tertip ederken pek çok kaynaktan beslenirler. Farklı milletlerin edebî malzemeleri, tarih, ilim, sanat, inanç, âdet ve gelenekleri yanında birtakım meslekler ve bu sınıftan kişilerin ilgi alanları hakkındaki detaylar onların şiir ve hayal dünyasına zenginlik katmıştır. Bunlardan biri çocuk, yavru manasına gelen –beççe kelimesiyle oluşturulmuş sâatçi-beççe yani, saatçi çırağı/çocuğudur. 19. yüzyıl şairlerinden Refî-i Kalâyî’nin saatçilik terimleri ile birlikte argo terim ve deyimlerle sosyal hayattan farklı bir tabloyu sunduğu 12 beyitten oluşan bir gazeli, bu kişi, onun meslek incelikleri ve farklı bir hayal üzerine inşa edilmiştir. Bu makalede, söz konusu gazele farklı perspektiflerden yaklaşılarak şiirde yer alan sözcüklerin anlam katmanları üzerinde durulmuştur.