Helal ve Etik Araştırmalar Dergisi
Yazarlar: Hasan Hüseyin KARA, Yasemin BOR
Konular:Gıda Bilimi ve Teknolojisi
Anahtar Kelimeler:Mono- ve digliserit,Gıda katkı maddesi,Gıda güvenliği,Helal gıda
Özet: Mono- ve digliseritler (M- ve DG), hem hidrofobik (yağ asitleri ile) hem de hidrofilik (-OH grubu ile) uçları içeren, iyonik olmayan moleküllerdir. Bitkisel yağlar ve hayvansal yağlar monogliseritler ve digliseritler için doğal kaynaklar olsa da, bunlar doğrudan esterifikasyon veya transesterifikasyon işlemleriyle sentetik veya enzimatik olarak üretilebilirler. Dengeleyici ve yumuşatıcı özellikleri, biyobozunurluk, güvenli kullanım ve tatta ve bazen de kokudaki kararsızlık nedeniyle, özellikle gıda, kozmetik, ilaç, tekstil ve plastik endüstrilerinde emülsifiye edici moleküller olarak değerlendirilirler. Avrupa Birliği (AB), yağ asitlerinin mono ve gliseritlerini gıda katkı maddesi olarak tanımlamıştır ve E471 olarak kodlamıştır. Gıda katkı maddeleri hem fonksiyonel özellikleri geliştirmekte, hem de üretim, depolama ve tüketim sırasında gıda maddelerini stabilize etmektedir. FDA ve WHO, M- ve DG’ nin güvenli olduğunu ve tüketimde sınırlama olmadığını belirtirken, M- ve DG 'in 12 haftalık bebeklerin tüketimi için uygunluğu henüz açıklığa kavuşturulamamıştır. Bu çalışma, tüketicilerin yağ asitlerinin mono ve digliseritlerinin gıda katkı maddesi olarak kullanımı konusundaki endişeleri nedeniyle hazırlanmıştır. Bu çalışmanın amacı, yağ asitlerinin mono ve digliseritlerinin gıda katkı maddesi olarak kullanımıyla ilgili olarak tüketicilerin sağlık endişeleri ve ayrıca Müslüman tüketicilerin helal gıda endişelerinin değerlendirilmesidir.