International Journal of Agricultural and Natural Sciences
Yazarlar: Kadir UÇGUN, Hüseyin AKGÜL, Zekeriya AY, Mesut ALTINDAL
Konular:
Anahtar Kelimeler:Elma,Besin elementi,Mevsimsel değişim
Özet: Bitkilerin farklı organlarının besin ihtiyacını ve bu besinlerin hangi dönemde gerekli olduğunu bilmek bilinçli gübreleme için zorunludur [8]. Meyve bahçelerinde vejetasyon boyunca yaprakların besin elementi içerikleri sürekli değişim gösterir. Yaprak örneklemesi uygun zamanda yapılmazsa elde edilen sonuçların değerlendirilmesinde yanlışlıklar yapılabilir. Yaprakların besin elementi içeriğinin en az değişim gösterdiği zaman gelişme sezonunun ortasındaki 4-6 haftalık kısımdır. Bu periyod fizyolojik yaprak olgunluğu zamanına denk gelir ve bu zaman bölgeler arasında iklime bağlı olarak değişiklik gösterir. Değerlendirmeye esas sınır değerler, yaprakların bu zaman aralığındaki besin elementi içeriklerini ifade eder [7]. Yaprağını döken meyvelerde yapılan çalışmalar; bitkilerin mineral bileşimindeki sezonal değişimlerin beslenme bozukluklarının teşhisinde, meyvelerin hasat sonu depolanmasında ve gübreleme zamanının belirlenmesinde önemli olduğunu göstermiştir [11]. Bu çalışma 2007 yılında Eğirdir Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü arazisinde bulunan 8 yaşındaki MM 106 anaçlı Jersey Mac elma çeşidinde yürütülmüştür. Tam çiçekten başlayarak yıl boyunca 14 gün aralıklarla hem yaprak hem de dal örnekleri alınıp besin elementi analizleri yapılmış ve zamana göre değişimleri incelenmiştir. Sezon boyunca yaprakların N ve P içeriklerinin devamlı bir şekilde azaldığı, K içeriğinin ise anlamlı bir değişim izlemediği belirlenmiştir. Bitki öz suyu analiz sonuçları değerlendirildiğinde, N ve P yapraktakine benzer bir değişim göstermiştir. Yaprak dökümüne kadar devamlı bir azalış gösteren N ve P yaprak dökümünden sonra çiçek zamanına kadar yükseliş sergilemiştir. K ise bitki öz suyunda daha karalı bir değişim göstermiş olup, fotosentezin maksimum düzeyde gerçekleştiği Haziran ayında pik değerlere ulaşmış, daha sonra hasat zamanına kadar düzenli bir azalış göstermiştir. Bitki özsuyundaki K içeriği hasattan bir sonraki çiçek zamanına kadar stabil kalmıştır.