International Journal of Agricultural and Natural Sciences
Yazarlar: Leyla İdiku, Tahsin Beycioğlu, Gülay Zulkadir, Mustafa Çölkesen
Konular:
Anahtar Kelimeler:Börülce,Sıklık,Yerel genotipler
Özet: Börülce bitkisi sıcağı seven, kalıtsal olarak kurağa dayanıklı, sulanamayan, düzensiz yağış alan, verimsiz ve kumlu topraklarda bile başarıyla yetiştirilebilen bir baklagil bitkisidir. Son yıllarda gündemde olan küresel ısınmaya bağlı olarak çok az yağış alan bölge ve koşullarda rahatlıkla yetiştirilebilmektedir. Kahramanmaraş yöresinde yoğun olarak ikinci ürün mısır tarımı yapılmaktadır. Yaz sezonunda Kahramanmaraş’ta nemin düşük olmasından dolayı, mısır bitkisi için 7-11 kez sulamaya gereksinim duyulmaktadır. Bu çalışmada, daha az suya gereksinim duyulabileceği ve mısır bitkisi ile ekim nöbetine girebileceği düşüncesiyle, 10 yerel börülce genotipi iki farklı bitki (sıra üzeri 7 ve 10 cm) bsıklığında yetiştirilmiştir. Araştırmada çiçeklenme süreleri, bitki boyu, ilk dal yüksekliği, dal sayısı, ilk bakla yüksekliği, bakla sayısı, bakla uzunluğu, kuru ot ağırlığı, ADF (Acid Detergent Fiber), NDF (Neutral Detergent Fiber) ve protein oranı gibi özellikler incelenmiştir. Araştırma sonucunda, yüksek sıcaklığın bakla bağlamayı etkilediği, kuşların börülce bitkisini çok sevdiği ve zarar verdiği, mısır bitkisine göre daha az sulamaya gereksinim duyulduğu, ekimin 15 Temmuz’dan önce yapılması gerektiği belirlenmiştir. Bitki sıklıklarının etkisi istatistiki olarak, ilk dal yüksekliği, dal sayısı, ilk bakla yüksekliği, bakla uzunluğu üzerinde önemli olmuştur. Börülce genotiplerinin çiçeklenme süresi (50-78 gün), bitki boyu (63-109 cm), ilk dal yüksekliği (2-9 cm), dal sayısı (7-15 adet), bakla sayısı (3-7 adet), ADF (% 36-43), NDF (% 48-55), kuru ot verimi (1228-2053 kg/da) ve protein oranı (18-21) yönünden kendi aralarında istatistiki olarak önemli farklılıklar olduğu kaydedilmiştir.