ATEBE Dinî Araştırmalar Dergisi

Yazarlar: Reyhan KELEŞ

Konular:Edebiyat

Anahtar Kelimeler:Türk İslâm edebiyatı,Miʻrâc,Miʻrâciyye,Riyâzî

Özet: Genel kabule göre milâdî 621 yılı Recep ayının 27. gecesi miʻrâc hadisesi gerçekleşmiş olup bu yolculukta Peygamber Efendimiz Mekke’deki Mescid-i Harâm’dan Kudüs’teki Mescid-i Aksâ’ya gelmiş ve ardından Sidre-i Müntehâ’ya yükselip huzûr-ı İlâhî’de Cenab-ı Allah ile görüşmüştür. Peygamber Efendimiz’in hayatında yer alan bu hadise şair ve nâsirlerin kaleminde edebî bir neşveye bürünmüş ve miʻrâciyye ve miʻrâc-nâme türünün ortaya çıkmasını sağlamıştır. Hz. Peygamber’le ilgili dinî edebî bir tür olan miʻrâciyyelerde konu Hz. Peygamber’in miʻrâc hadisesidir. O’nun miʻrâcda karşılaştığı, gördüğü, başına gelen her şey miʻrâciyyelerde işlenmiştir. Özellikle uzun beyitlerle yazılı olan miʻrâciyyelerde konu ayrıntılı işlenirken kısa miʻrâciyyelerde ayrıntıya girmeden miʻrâc hadisesine genel hatlarıyla temas edilmiştir. Diğer şairlere nazaran nispeten uzun sayılabilecek bir miʻrâciyye yazan, XVI-XVII. yüzyılda yaşamış Divan şairi ve Tezkire yazarı Riyâzî’nin miʻrâciyyesinin tanıtılacağı bu çalışmada miʻrâciyyenin tüm beyitleri şerh edilmek suretiyle İslâm tarihi kaynaklarında anlatılan miʻrâc ile bir şairin gönül penceresinden satırlara dökülen miʻrâc hadisesi karşılaştırılacak ve edebiyatçı gözüyle bir miʻrâc mevzuu anlatılacaktır.

---