Rast Müzikoloji Dergisi

Yazarlar: Gamze Nevra KÖROĞLU, Arda TAŞPINAR

Konular:Sosyal

Anahtar Kelimeler:Klasik kemençe,Viyolonsel,Derya türkan,Uğur ışık,Klasik türk müziği

Özet: Klasik kemençe; Klasik Türk Müziği’nde 18. yüzyıldan bugüne kadar kullanılmış ve halen kullanılmaya devam etmektedir. Viyolonsel ise; 19. yüzyılda Osmanlı’nın Batılılaşma Hareketleri ile beraber Klasik Türk Müziği’ndeki yerini almıştır. Bu çalışmada, üç telli klasik kemençe icracısı Derya Türkan ve viyolonsel icracısı Uğur Işık tarafından Petraki Tiryaki’ye ait olan Peyk-i Safâ saz semaisinin görsel-işitsel kayıtları tespit edilmiş, saz semaisinin diktesi yapılmış, icra sırasında yapmış oldukları nota dışı süslemeler ve kullanmış oldukları artikülâsyon ögeleri incelenmiş, bu inceleme sonucunda icralar süsleme ve artikülâsyon ögeleri başlıkları altında kategorize edilmiş ve bulgulara dönüştürülmüştür. Yapılan dikte analizi sonucunda; Derya Türkan ve Uğur Işık’ın Peyk-i Safâ saz semaisini “bolahenk nısfiye” akordunda icra ettikleri görülmüştür. Her iki icracının da glissando, trill, gruppetto, mordan ve çarpma gibi teknikleri kendi icra üslûpları içerisinde etkili bir biçimde kullandığı tespit edilmiştir.

---