Anka Tıp Dergisi
Yazarlar: Şirin ÇELİK, Nahide ONSUN, Alkım Ünal ÇAKITER, Özlem Su KÜÇÜK, Aylin REZVANİ
Konular:Dermatoloji
DOI:10.38175/phnx.658728
Anahtar Kelimeler:Psoriasis,Psoriasis alan şiddet indeksi,Psoriatik artrit,C Reaktif Protein Seviyesi
Özet: Amaç: Bu çalışmada “Immune Mediated Inflammatory Disease (İmmün Aracılı İltihabi Hastalık)” grubuna dâhil olan psoriasis ve psoriatik artritte, C-reaktif proteinin psoriasis şiddeti ve psoriatik artrit ile ilişkisini tespit etmek amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 18-70 yaş arası psoriatik artriti olan veya olmayan toplam 201 psoriasis hastası ve kontrol grubu olarak 18-70 yaş arası 98 sağlıklı birey alındı. Psoriasis şiddeti psoriasis alan şiddet indeksi ile hesaplandı ve eşzamanlı serum C-Reaktif Protein düzeyi (immunoturbidimetric latex yöntemi ile) bakılıp hastalar fizik tedavi ve rehabilitasyon kliniğinde psoriatik artrit yönünden değerlendirildi. Gruplar arası C-Reaktif Protein düzeyleri karşılaştırıldı. Psoriasis hastalarında C-Reaktif Protein düzeyi ve psoriasis alan şiddet indeksi korelasyonuna bakıldı. Bulgular: C-Reaktif Protein düzeyinin, psoriasis hastalarında normal popülasyona göre yüksek olduğu (p<0,001) ancak psoriasis şiddeti arasında korelasyon olmadığı saptandı (p=0,093) . C-Reaktif Protein değerleri, aktif psoriatik artrit hastalarında kontrol grubuna (p<0,001) ve psoriasis hastalarına (p<0,001) göre yüksek bulundu. C-Reaktif Protein değerleri açısından aktif psoriatik artrit hastaları ile inaktif psoriatik artrit hastaları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p=0,449). Sonuç: C-Reaktif Protein’in psoriasis hastalarında normal insanlara göre yüksek olmasına rağmen, hastalık şiddetiyle korele olmadığından, psoriasis şiddeti takibinde kullanımının yararlı olmayacağı; ancak psoriasis hastalarında psoriatik artrit gelişimi açısından takipte kullanılanılabileceğini düşünmekteyiz. Aktif ve inaktif psoriatik artrit hastalarında C-Reaktif Protein düzeyi açısından anlamlı fark saptanmaması, psoriatik artritin aktif veya inaktif dönemde olduğunu değerlendirmede tek başına yeterli bir belirteç olmadığı sonucunu doğurmaktadır.