İmgelem
Yazarlar: Adem PALABIYIK, Orhan ORHUN, Ali Rıza SAVAŞ
Konular:Sosyoloji
DOI:10.53791/imgelem.981325
Anahtar Kelimeler:Zero Tolerance,United Nations,Sexual Abuse,Culture of Silence,Peace.
Özet: Barış ve istikrarın tesisi için iç karışıklık yaşayan ülkelerin kabul ettikleri ve büyük umutlar besledikleri Birleşmiş Milletlerin barışı koruma hareketleri zaman zaman istenilen katkıyı verememenin yanında cinsel istismar ve sömürü gibi başka bir sorunla ülke halkını, özellikle kadın ve genç kızları, karşı karşıya bırakır. Birleşmiş Milletlerin müdahalede bulunduğu ve barışı koruma hareketlerini yürüttüğü hemen her operasyonda cinsel istismar ve sömürü konusunda kazanılan alışkanlık artık Birleşmiş Milletlere karşı bir güven problemi haline dönüşmektedir. Birleşmiş Milletlerin barış gücü askerleri aracılığıyla müdahalede bulunduğu savaş sonrası karmaşık ortam yine bu güçlerin sebep olduğu ve yaygın bir şekilde gerçekleşip ifşa edilen bu sorunla daha da karışık bir hale gelmektedir. Bu bağlamda cinsel istismar ve sömürünün bu denli yaygın ve kalıcı olmasının nedenlerini araştırmak önemli olduğu kadar gerekli bir hale de gelmektedir. Birleşmiş Milletlerin bu soruna ilişkin getirmeye çalıştığı çözüm yolları yeteri kadar etkili olmayıp kalıcı hale gelen bu sorunun çözümüne dair etkili bir yöntem de geliştirilememektedir. Yasal zeminde halihazırda büyük bir problem olan cinsel istismar ve sömürü yasal olmayan bağlamda da çözüme ulaştırılması gereken karmaşık bir sorundur. Bu çalışmada özellikle kadın ve genç kızlar için kabul edilemez hale gelen bu sorunun ortaya çıkış nedenleri tartışılıp çözümü üzerine Birleşmiş Milletlerin ortaya koyduğu çaba ve bu çabanın yeterliliği örnekler üzerinden incelenmiştir.