Türkiye Adalet Akademisi Dergisi
Yazarlar: Ayşe Füsun ARSAVA
Konular:Hukuk
Anahtar Kelimeler:AB’nin münhasır yetkileri,AB’nin paylaşılmış yetkileri,Karma Anlaşmalar,Clausula rebus sic stantibus,Anlaşmaların sona ermesi
Özet: AB üyesi bir devlet olarak İngiltere çok sayıda uluslararası anlaşmanın tarafı olarak karşımıza çıkmaktadır. AB’nin Çalışma Usulleri Hakkındaki Sözleşme’nin AB’den çıkmaya ilişkin 50. maddesi AB’den çıkmanın taraf olunan anlaşmalar üzerinde doğuracağı etkileri düzenlememektedir. Ekseri uluslararası hukuk anlaşması da bu tür düzenlemeler içermemektedir. Bu nedenle Brexit’in uluslararası anlaşmalar üzerinde doğuracağı etkilerin genel uluslararası hukuka, özellikle Viyana Anlaşmalar Hukuku Sözleşmesinde kısmen kodifiye edilen teamül hukukuna göre cevaplandırılması gerekmektedir. Şüphesiz tüm anlaşmalar için aynı cevapların verilmesini mümkün kılan, genel geçerliliğe sahip kurallar bulunmamaktadır. Bu cevapların anlaşma taraflarına ve anlaşmanın içeriğine göre farklılık gösterdiği görülmektedir. AB’nin özellikle münhasır yetkileri alanında yapmış olduğu anlaşmalardan Brexit ertesinde İngiltere bakımından hak ve yükümlülük doğması mümkün değildir. Buna karşılık AB’nin ve üye devletlerin birlikte taraf olduğu karma anlaşmaların prensip olarak İngiltere bakımından bağlayıcılığı prensip olarak devam edecektir. Makalede Brexit’in bir taraftan İngiltere’nin, diğer taraftan AB’nin uluslararası hukuk anlaşmalarından doğan hakları ve yükümlülükleri üzerindeki etkileri incelenmektedir.