Uluslararası Batı Karadeniz Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi

Yazarlar: Halef NAS

Konular:Edebiyat

DOI:10.46452/baksoder.1018209

Anahtar Kelimeler:Divan şiiri,Cumhuriyet Dönemi Türk şiiri,Gelenek,Süreklilik

Özet: Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatı tarihinde Mevlâna’nın değerini idrak eden şairler az değildir. Hikayeci, romancı, tiyatrocu, denemeciler de bunlara eklenince sayı daha da çoğalacaktır. Bu yönüyle Cumhuriyetin kuruluşundan sonra gelişen Türk edebiyatında Mevlâna’nın yeri, edebi türler bağlamında henüz araştırılmış değildir. Konu şu hâlde bakir bir saha gibi durmakta ve yüksek lisans, doktora seviyesinde ilgilenecek araştırmacıları beklemektedir. Bu araştırmalar içinde öne çıkacak ilk kavram “gelenek” olacaktır. Cumhuriyet dönemi Türk şiirinin ilk yarısında ağırlıklı olarak ifadesini bulan inkılap şiiri, inkılapçı şiir ve gelenek şiirine bakıldığında Mevlâna ve Mesnevi’sini kaynak olarak gören şairlerin üçüncü grupta ağırlıklı olarak kümelendiği tahmin edilebilir. Bu dönemde yetişen kimi büyük şairlerin teorik yazılarında şiirin ayırt edici bir vasfı “süreklilik” olmuştur. “Süreklilik” geçmiş, hal ve geleceği birbirine bağlayan geleneğin şiirinde ifadesini bulur. Geleneğe yaslanan bir şiir dilinin geçmişin kaynaklarını ihmal etmeyeceği de aşikardır. Bu yazı şiirde sürekliliğin bir örneği olarak, vefatı üzerinden asırlar geçmesine rağmen Mevlana’nın günümüz şiirini bir kaynak olarak nasıl beslediğine odaklanmaktadır.

---