Meyve Bilimi
Yazarlar: Cavit Çağlar ÇANKAYA
Konular:-
Anahtar Kelimeler:-
Özet: Gübreleme, meyvelerde verim artışının sağlanmasındaetkili işlemlerden biri olması yanında meyve kalitesi ve hasat sonrası dayanımını da doğrudan etkilemektedir. Çevre ve insan sağlığına zarar vermeyen, sürdürülebilir verimliliği destekleyen, ekolojik dengeyi koruyan bitki besleme uygulamalarında, organik kökenli gübreler önemli bir yer tutmaktadır. Bu bağlamda yüksek oranda hümik asit içeriğine sahip leonarditin kullanımı giderek yaygınlaşmaktadır. Bu çalışmada, farklı dozlarda leonarditin Salihli koşullarında yetiştirilen Gisela 6 anacına aşılı 0900 Ziraat kiraz çeşidinin taşıma ve pazarlama sürecindeki kalite değişimlerini etkileri incelenmiştir. Bu amaçla kış dinlenme döneminin sonunda (Şubat ayının başında) ağaç başına 2.5, 5 ve 7.5 kg leonardit (pH 6-7, organik madde %42, Hümik + Fülvik asit oranı %40) olacak şekilde ağaç taç izdüşümüne uygulanmıştır. Uygulama yapılmayan ağaçlar kontrol olarak kabul edilmiştir. Tam olum döneminde hasat edilen kiraz meyveleri, su ile ön soğutma işleminden sonra 1 gün 2 oC’de tutulup daha sonra modifiye atmosfer (MA) ambalajlara yerleştirilerek ağızları kapatılmıştır. Kiraz meyveleri bu şekilde sırasıyla; taşıma öncesi (TÖ); 1 gün 2 ºC ve %90 RH, taşıma (T); 7 gün 2 ºC ve %85 RH, dağıtım deposu (DD); 4 gün 6.5ºC ve %80 RH’de tutulmuştur. Daha sonra raf ömrü (RÖ) için MA ambalajların ağzı açılarak 2 gün 19ºC ve %70 RH koşullarında bekletilmiştir. Her dönemde alınan kiraz örneklerinde bazı fiziksel kimyasal analizler ile fizyolojik ve patolojik bozukluklar incelenmiştir. Uygulamalarının meyve sertliğine, saptan kopma kuvvetine, suda çözünür kuru madde miktarı, asitliği ile kayıplara etkisi genellikle T ve DD dönemlerinde sınırlı iken, RÖ sonrası önemli hale gelmiştir. Sonuçlar leonardit uygulamaların kalite ve kiraz meyvelerinin hasat sonrası dayanımlarına olumlu katkılarının olabileceğini göstermiştir.