Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi
Yazarlar: ["Batuhan ZORLU"]
Konular:-
DOI:10.47948/efad.1205210
Anahtar Kelimeler:Jorge Luis Borges,Döngüsel Yıkıntılar,Sonsuz Döngüsellik,İmgelem Kuramı,Gilbert Durand.
Özet: Analizimize konu olan Jorge Luis Borges’in “Döngüsel Yıkıntılar” adlı öyküsünde Arjantinli yazar, başka birçok eserinde olduğu gibi, sembolik açıdan oldukça zengin bir dünya kurmuştur. Okur olarak bu öyküde öne çıkan fikrin “sonsuz döngüsellik” olduğunu görmekteyiz. Bu fikrin aynı zamanda yazarın farklı öykülerine, denemelerine konu olduğu ve yazarın bu fikri eserlerinde türlü felsefi düşüncelerden esinlenerek kullandığı bilinen bir gerçektir. Bu nedenle eserin İmgelem Kuramı perspektifinden analiz edilmesinin, eserin sembolik dünyasının deşifre edilmesi ve eserin kapsamlı bir biçimde anlaşılması için uygun olacağı kanaatindeyiz. Makalemize başlarken öncelikle öyküde görülen felsefi düşünceleri tespit ettik ve öykü ile olan ilişkilerini açıkladık. Ardından analizin gerçekleştirilmesinde yararlanılacak kuram olan imgelem kuramı ve kuramın temeli olan “gündüz” ve “gece” rejimleri, beraberindeyse gece rejiminin yapıları olan “mistik” ve “sentetik” yapı hakkında belli başlı bilgilere yer verdik. Ayrıca “arketip” terimi ve imgelem çizgisinde ne anlama geldiği ile ilgili açıklamalarda bulunduk. Sonrasında ise “Döngüsel Yıkıntılar” adlı öykünün imgelem kuramı dinamiklerine uygun şekilde çözümlenmesini gerçekleştirdik. Öyküde öne çıkan semboller başvurduğumuz sembol sözlükleri ile açıklanmış ve rejim dinamiklerine göre yorumlanmıştır. Bununla birlikte baskın yapılar ve arketiplerin anlam bütünlüğüne göre değerlendirmeleri yapılmış ve öyküde baskın gelen rejim bu rejimin niçin baskın geldiği ve başkişi, öykünün zamanı, uzamı ve anlatısı çerçevesinde tüm bunların ne anlama geldiği ile ilgili İmgelem Kuramı ekseninde değerlendirmeler yapılmıştır.