İçtimaiyat
Yazarlar: ["Pınar SÜT GÜNGÖR"]
Konular:-
DOI:10.33709/ictimaiyat.1212694
Anahtar Kelimeler:Katarsis,Aristo,Freud,Kazuo Ishiguro,Günden Kalanlar
Özet: Aristoteles ve Sigmund Freud'un katarsis teorileri arasındaki ilişkinin ele alınması, edebiyattaki etkinliğinin revize edilmesi açısından önemlidir. Buradaki görüş, edebiyattaki katarsis kavramının, tüm bastırılmış duyguların, arzuların ve ıstırabın yüzeye çıktığı ve bu şekilde hepsinin tinden atıldığı bir arınma ve temizlenme sürecini temsil ettiği yönündedir. Bu çalışma, katarsis kuramı ile Kazuo Ishiguro'nun Günden Kalanlar adlı romanı arasında yinelemeli bir ilişki kurmaktadır. Bu romanda Ishiguro, yaşlanmış bir uşak olan Stevens'ın hikâyesini birbirinden kopuk dönemler ve doğrusal olmayan anlarda anlatmaktadır. Pişmanlıklarla dolu olan Stevens, kendini suçlamayı, zihinsel baskıyı, nesnellikten yoksunluğu ve ahlaki, entelektüel ve etik anlamda parçalanmayı ortaya koymaktadır. Katarsis üzerine Aristotelesçi ve Freudcu görüşler, Stevens'ın durumunda belleğin rolünün arınma için fark edilebilir bir örnek teşkil edebileceğine tanıklık etmektedir. Tarihe dayalı bir kitap olarak değer gören Günden Kalanlar'ın marjinal bir bakış açısıyla "anlatma" ve "serbest bırakma" arasındaki gerçek ilişkiyi örneklediği doğrulanmaktadır.