Uluslararası Türk Dünyası Araştırmaları Dergisi
Yazarlar: ["Zeynep YILDIRIM"]
Konular:-
Anahtar Kelimeler:Siyaset,Mutluluk,Yönetici
Özet: Bu çalışmanın amacı bir Türk-İslam filozofu olan Farabî’nin felsefesinde önemli yer tutan toplum-şehir-yönetici teorisini analiz etmektir. Çalışmada nitel araştırma yöntemi kullanılarak Farabî’nin kendi eserlerinden ve Farabî’nin felsefesi üzerine yazılan eserlerden faydalanılmıştır. Farabî’nin yaşadığı çağda İslam dünyasında karışıklık ve kaos hakimdir. Bu dönemde Abbasi İmparatorluğu dağılma dönemine girmiştir ve Abbasi hakimiyetinin azalması ile İslam dünyasında yeni devletler ortaya çıkmaya başlamıştır. Farabî ortaya koyduğu toplum-şehir-yönetici teorisiyle yeni devletlerin yönetim felsefesinin nasıl olması gerektiğinin izahını yapmıştır. Toplum olmanın ve toplum içinde yaşamanın, insanın fıtrî özelliği olduğunu vurgulayan Farabî, insanın toplum olmayı, gerçek mutluluğu elde etmek için de istediğini belirtirmiştir. Farabî siyaset düşüncesinde fazilet ve mutluluk arasında yakın bir ilişki kurmuştur. Gerçek mutluluk, hem bu dünyanın hem de öteki dünyanın bilgisine sahip olmayı gerektirir. Toplumda yaşayan herkes bu bilgilerin tamamına sahip değildir, olamaz. İşte genelde toplumu, özelde şehir halkını, sahip olduğu bilgisiyle ve onlara öğrettikleriyle gerçek mutluluğa eriştirecek olan kişi ilk başkandır. İlk başkan, her iki dünyanın bilgisine haiz olup vahiyle irtibatlıdır. İlk başkan faziletli toplumun ilk kurucusudur. Farabi geliştirdiği siyaset teorisiyle bu anlamda yeni devletlerin yöneticilerine ve halkına bir öneri sunmuştur.