Uluslararası Yunus Emre Sosyal Bilimler Dergisi

Yazarlar: ["Hasan ER"]

Konular:-

Anahtar Kelimeler:Analitik Felsefe,Öznesiz Dil,Objektif Anlam,Denetlenebilirlik,Müesses Yapı.

Özet:

Konuşurken ifadeleri istediğimiz gibi kullanıp karşımızdakinin ifadelerini de istediğimiz gibi anlamlandıramayız. Hem konuşanın hem de dinleyen(ler)in ifadeleri kullanmalarını ve anlamalarını belirleyen dilsel bazı kurallar vardır. Söz konusu kurallar, konuşan ya da muhatabın bireyselliklerini aşarak bütünüyle toplumsal bir zeminde ve her türlü teori ve kuramdan bağımsız bir biçimde keyfi olarak oluşmaktadır. Bu keyfilik sadece dilin oluşumunun herhangi bir kuralla önceden kayıtlanamayacağı anlamındadır. Kişi bireysel niyetini muhataba aktarmak için, toplum tarafından belli bir bağlam çerçevesinde gerçekleşen uzlaşıyla oluşturulmuş gündelik dil kalıplarına başvurur ve bu şekilde bireysel olan niyetini kişiler arası kılar. İfadelerin konuşmanın taraflarınca anlaşılmasını sağlayan şey dilin ortaklaşa oluşturulmuş toplumsal yapısıdır. Anlaşmanın sağlanabilmesi için bu yapı içerisinde kişilerin uymak zorunda olduğu kurallar vardır. Herhangi bir temsil ilişkisine bağlı kalmadan tamamen kullanıma dayalı bir biçimde oluşan bu kurallar her türlü bireysel etkiden bağımsızdır. Dilin toplumsalla girdiği sıkı ilişkiye işaret eden bu bağ ikinci dönem analitikçi filozoflar tarafından dilin toplumsal bir müessese olduğu şeklinde ifade edilmiştir. Ancak bu müessese belli bir sistem içinde oluşmuş, sonuçları öngörülebilen epistemik ya da rasyonel kalıplara sahip bir yapı değildir. Bu müesses yapı aynı zamanda bize dilin yerinde ve doğru kullanımının denetlenmesi imkânını sağlar. Bu makalede, konuşurken bizi denetleyen toplumsal bir müessese olarak dil sorunundan bahsedilecek ve zihnimizde olan anlamı karşı tarafa iletmek için bu müessseden bağımsız hareket etmemizin mümkün olmadığı ortaya konmaya çalışılacaktır.     

 

---