YOBÜ SAĞLIK BİLİMLERİ FAKÜLTESİ DERGİSİ
Yazarlar: Yeliz YELEN AKPINAR, Nesrin AŞTİ
Konular:Hemşirelik
Anahtar Kelimeler:Spirituality,Spiritual Care,Nursing,Care
Özet: Maneviyat (spirituality) kelimesi, bir kişinin içsel olarak anlam ve amaç arayışı ile birlikte kendisi, ailesi ve başkalarıyla olan ilişkileri, aradığı bir dizi iç deneyim ve duygu olarak tanımlanır. Manevi bakım ise; temeli ruhsal deneyimlere dayalı, bireylerin hayatları boyunca hastalık ve sağlıkta kendilerini daha iyi hissetmeleri için göstermiş oldukları kişisel davranışlar olarak belirtilmektedir. Manevi bakım; hastaların yaşamın anlamını ve amacını bulmalarına yardım edebilir, umutlarını sürdürmelerini, semptomlarını yönetmelerini ve hastaların kendisi çevre ve doğa ile olan ilişkisinde daha güçlü hissetmelerini sağlayabilir. Hemşirelik bakımının soyut bir bölümünü oluşturan maneviyat, din ve vicdani boyutu etkilediği için göreceli bir kavram olarak ele alınmış ve hemşireler için manevi bakımda henüz belli bir standardizasyon oluşturulamamıştır. Hemşirelerin hastalarına manevi bakım uygulamalarını nasıl yapabileceklerini gösteren bir yönergeye ihtiyaç olmakla birlikte, bu bakımın hangi koşullar altında yapılması gerektiği, hastaların manevi ihtiyaçlarını nasıl belirleyecekleri ve değerlendirecekleri, hastalarına nasıl yardımcı olabilecekleri ile ilgili sınırlı sayıda bilgi bulunmaktadır. Hemşirelerin bio-fiziksel olduğu kadar bakımın manevi yönünü desteklemekten de etik olarak sorumlu olduğunu belirten bütüncül bakım felsefesinden hareketle bu makalede amaç; maneviyat ve manevi bakım kavramları, manevi ihtiyaçlar, manevi bakımın önemi, niteliği ve değerlendirilmesi ile hemşirelik yaklaşımı ele alınarak, hemşirelerde konu ile ilgili duyarlılığın oluşturulması sağlanacaktır.